برنامه بدنسازی

موزیک بدنسازی

کلیپ بدنسازی

معرفی کارخانه بدنسازی

آموزش مربیان

کاتالوگ

مقالات

مشاوره تجهیز باشگاه

اخبار بدنسازی

لیست مربیان بدنسازی

لیست باشگاه بدنسازی

تبلیغات

برنامه بدنسازی

موزیک بدنسازی

کلیپ بدنسازی

معرفی کارخانه بدنسازی

آموزش مربیان

مقالات

اخبار بدنسازی

کاتالوگ

مشاوره تجهیز باشگاه

تبلیغات

لیست باشگاه بدنسازی

لیست مربیان بدنسازی

logo
منو
برنامه بدنسازی

موزیک بدنسازی

کلیپ بدنسازی

معرفی کارخانه بدنسازی

آموزش مربیان

کاتالوگ

مقالات

مشاوره تجهیز باشگاه

اخبار بدنسازی

لیست مربیان بدنسازی

لیست باشگاه بدنسازی

تبلیغات

برنامه بدنسازی

موزیک بدنسازی

کلیپ بدنسازی

معرفی کارخانه بدنسازی

آموزش مربیان

مقالات

اخبار بدنسازی

کاتالوگ

مشاوره تجهیز باشگاه

تبلیغات

لیست باشگاه بدنسازی

لیست مربیان بدنسازی

تمرینات حرفه ای بازوی آرنولد از زبان خودش

تمرینات حرفه ای بازوی آرنولد

از همان سنین جوانی (۱۵) سالگی دوست داشتم فیگور جلو بازو را جلو ی آئینه بگیرم و هنگامی که این عضلات را در آئینه می دیدم. احساس می کردم که قدرت و توانائی زیادی در تمرکز و منقبض کردن این عضلات دارم.همین احساس درونی و قدرت تمرکز بالا بر روی عضله باعث شد که من به یکی از بهترین عضلات جلو بازو در تاریخ بدنسازی دست یابم. یک نکته که من بارها به آن اشاره کرده ام ایجاد محدودیت ذهنی می باشد. هنگامی که شخصی برای خود یک حدی را مشخص می کند مطمئنا نمی تواند به آن دست یابد چون او قبل از رسیدن به آن کم می آورد ولی وقتی فرد برای خود یک حد ثابت را مشخص نمی کند آن موقع است که در مسیر پیشرفت مستمر گام بر می دارد و هر روز نسبت به روز قبل پیشرفت بهتری را کسب می نماید. یکی از بزرگترین مشکلات اکثر بدنسازان در توسعه عضلات باز و حس نکردن این عضلات موقع تمرین کردن آن ها می باشد. هنگامی که فرد نتواند این عضلات را بصورت کامل موقع تمرین حس کند نخواهد توانست به نتیجه دلخواه دست یابد.

اگر قادر بودید احساس انقباض و انبساط کامل عضله را موقع تمرین حس کنید آن موقع است که می توانید از تمرینات انتظار رشد داشته باشید. در این مقاله من سعی کردم حرکات بازو را برایتان شرح دهم برای مثال همه ما با حرکت جلو بازو با دمبل روی میز بالا سینه آشنا هستیم. ولی نکته ای کلیدی در نحوه ای اجرای هر تکرار می باشد بنابراین مطالب را بصورت دقیق مطالعه کنید و باریزه کاری های هر حرکت بیشتر آشنا شوید.

من از چهار حرکت عمده و اصلی برای جلو بازو:

  1. جلو بازو با هالتر تقلبی
  2. جلو بازو Zottman
  3. جلو بازو با دمبل روی میز شیب دار (حرکت مورد علاقه رگ پارک)
  4. حرکت جلو بازو تک با دمبل تمرکزی را انتخاب می کردم

من مطمئن بودم که با اجرای این حرکات اصلی به بازوان حجیم و شکل دار دست می یابم.

این اطمینان راسخ باعث می شد که بهترین نوع حرکت را برای عضلات جلو بازو اجرا کنیم و بدین ترتیب هیچ گونه شک و تردیدی در من اثر نداشت من ایمان داشتم که این حرکات بهترین حرکت برای بازوان من می باشند. بنابراین هنگام تمرین آن ها را با تمام انرژی و اشتیاق تمرین می کردم تمام این موارد ابزار من برای ساختن بازوان مورد نظرم بشمار می آمدند و بدین ترتیب توانستم بازوانم را به حجم قابل قبولی برسانم (حدود ۵۱ سانت) هنگامی که به آمریکا آمدم قبل از اینکه به باشگاه (Golds gym) بروم ابتدا برای مدتی در باشگاه Vince Gironda تمرین می کردم.

در باشگاه Vinco همه افراد حرکت جلو بازو لاری می زدند بخاطر اینکه این حرکت، حرکت اصلی لاری اسکات برای توسعه بازوان ۵۰ سانتی اش بحساب می آمد.

لاری اسکات قهرمان دو دوره مستر المپیا بود و به عنوان یک قهرمان و چهره سرشناس آن باشگاه به حساب می آمد. این بود که من هم طبیعتا حرکت جلو بازو لاری را انجام می دادم برای خودم این طور دلیل می آوردم که اگر این حرکت به این خوبی به لاری اسکات جواب داده پس باید به من هم همانطور جواب بدهد. اما حرکت جلو بازو لاری به من آنطور که باید و شاید در قیاس با حرکات مورد علاقه قبلی ام جواب نداد. هنگامی که حرکت جلو بازو و لاری را می زدم عضلاتم به پمپاژی که وقتی حرکات جلو بازوی قبلی را می زدم نمی رسید. این عدم نتیجه گیری در من یک احساس شک و تردید در خصوص ناکارایی حرکت جلو بازو لاری ایجاد کرد این شد که این حرکت دیگر به هیچ عنوان جزو حرکات اصلی بازوی من قرار نگرفت.

البته من حرکت جلو بازو لاری را کلا کنار نگذاشتم بلکه آنرا هر از گاهی برای ایجاد شوک تمرینی و فشار آوردن بیشتر به قسمت پائین بازو اجرا می کردم فی الواقع در اواخر سال های مسابقه ای ام بود که به این حرکت علاقمند شدم این حرکت هرگز آن طور که لاری اسکات با آن توانست بازوانش را حجیم کند برای من کار ساز واقع نشد.

من به حرکت جلو بازو با هالتر و دمبل بیشتر از هر چیز دیگر اعتقاد داشتم من به هیچ عنوان قصد ندارم حرکت جلو بازو لاری را رد کنم. احتمال دارد که بازوان شما هم مثل لاری اسکات به این حرکت جواب بدهد. حرکتی را انجام دهید که بهترین جواب را به شما بدهد می بایست یک سری چیزها را در خصوص بدن خود یاد بگیرید و سپس دریابید که کدام حرکت بهترین حرکت برای شما محسوب می شود.

فرانکو کلمبو و کن والر در اجرای حرکت جلو بازو با هالتر مشکل داشتند. و نمی توانستند در اجرای حرکت جلو بازو با هالتر بر روی عضلات جلو بازو فشار مستقیم وارد سازند. بدلیل اینکه این دو نفر عضلات دلتوئید جلوی قوی داشتند و هنگام اجرای حرکت جلو بازو و عضلات دلتوئید وارد عمل می شوند و بدین ترتیب نمی گذاشتند فشار اصلی بر روی عضلات جلو بازو وارد شود. آن ها مجبور بودند که راهی پیدا کنند که بتوانند بر این مشکل فائق شوند و بتوانند عضلات جلو بازو را به صورت مجزا تحت فشار قرار دهند. اجرای حرکت جلو بازو با وسیله ای که جو ویدر ساخته بود و بصورت یک گارد بر روی بدن می افتاد.

(Weider Arm Blaster) باعث می شود که آرنج ها از پشت قفل شوند یکی از انتخاب های آن ها برای وارد ساختن فشار مستقیم بر روی عضلات جلو بازو بود. یک انتخاب دیگر برای آن دو اجرای ست ها زیاد جلو بازو لاری با هالتر و دمبل بود. با تمام این وجود آن حرکتی که برای یک ورزشکار و قهرمان مفید و کار ساز است لزوما نمی بایست برای هر کس دیگری هم کارساز و مفید واقع شود. یک بخش مهم از قهرمان بودن را همین تشکیل داده است که فرد بداند چه حرکتی، چه غذایی و چه نوع سیستم تمرینی برای او بهترین تاثیر را دارد.

شاید بدلیل همین تمرین زیاد برای عضلات جلو بازو بود که عضلات جلو بازویم به بهترین عضله بدنم مبدل شود. هنگامی که بدنسازی را شروع کردم به بیشترین ست را برای عضلات جلو بازو اجرا می کردم بخاطر اینکه از تمرین این عضلات لذت می بردم من عاشق این بودم که این عضلات را تا نهایت پمپ عضلانی تمرین کنم و از دیدن صحنه ای که عضلات بازو از شدت دم در حال ترکیدن بودند لذت می بردم. آن موقع یعنی یکسال اول تمرین من حتی نمی دانستم که عضله ای هم در بازو است که به آن پشت بازو می گویند.

تنها عضلاتی که من آن موقع می شناختم سینه و جلو بازو بود و بخاطر همین فقط آن را تمرین می کردم من همیشه در طول روز در حال سفت کردن عضلات جلو بازو بودم این تمرین به من این توانایی را می داد که بتوانم عضلات جلو بازو برا هم بهتر احساس کنم و هم کنترل بهتری نسبت به آن داشته باشم. بخاطر همین سفت کردن های متوالی جلو بازوهایم از همان ابتدا به تمرین با وزنه بهترین جواب را داد.

تمرین با وزنه

حتی به عنوان یک فرد مبتدی من توانایی برقرار کردن ارتباط بین ذهن و عضله را داشتم. به عنوان یک بدنساز عمل بلند کردن وزنه می بایست به صورت کاملا مستقل توسط عضله انجام شود. و عضلات را می بایست با شدت و سختی تمام تمرین کرد سعی کنید یک استرس و فشار ثابت و ممتد را بر روی عضله در طول تمرین حفظ کنید و ارتباط بین ذهن و عضله را نیز در هر ست به حداکثر برسانید. من با دمبل های ۶۰ پوندی حرکت جلو بازو را اجرا می کردم آن موقع خیلی از بدنسازان دیگر به من می گفتند که آرنولد تو با بازوهای ۲۲ اینچی چرا با وزنه ۶۰ پوندی تمرین می کنی در صورتی که من با بازوهای ۱۸ اینچی با وزنه ۱۰۰ پوندی جلو بازو می زنم؟ (How come) چه می شود که یک چنین مسئله ای پیش می آید.

هنگامیکه من با بازوهای ۲۲ اینچی جلو بازو را باوزنه ۶۰ پوندی اجرا می کردم این عضله جلو بازو بود که تمام کار را انجام می داد و حرکت جلو بازو واقعا یک حرکتی بود که عضلات جلو بازو در آن به صورت کامل درگیر بود. ولی هنگامیکه این افراد با وزنه ۱۰۰ پوندی حرکت جلو بازو با دمبل را اجرا می کردند این عضلات پا، کمر، سرشانه برود که که بیشترین فشار را متحمل می شد عضلات جلو بازویشان کاری انجام نمی داد زیرا آنها این حرکت را نمی توانستند با کنترل و فرم صحیح اجرا کنند. تنها کاری که می کردند این بود که وزنه را به سمت بالا پرت می کردند و با تقلبی که انجام می دادند سهم درگیری عضلات را به حداقل می رساندند.

این افراد در حال اجرای حرکت برای عضلات سرشانه و پشت بودند. اینجا باید گفت که این دیگر چه جور تمرینی است حرکت را برای جلو بازو می زنید در صورتیکه این عضلات پشت و سرشانه هستند که دارند تمام فشار را متحمل می شوند. من می گویم، هنگامی که جلو بازو را انجام می دهی جلو بازو را به معنای کلام اجرا کنید و تنها از جلو بازو در اجرای حرکت کمک بگیرید اگر پشت بازو با سیم کش را انجام می دهید واقعا از عضلات پشت بازو کمک بگیرید.

فرقی نمی کند در هر حرکت تمام سعی خود را بکار ببندید تا ارتباط بین ذهن و عضله را به حداکثر برسانید و وزنه را تنها با نیروی عضله مورد نظر جابجا کنید. تمام فکر خود را بر روی این موضوع معطوف کنید که از عضله حداکثر کار را بکشید و به این توجه نکنید که مقدار وزنه چقدر است و آن کاری که اکثر افراد در باشگاه می کنند (یعنی به این طرف و آن طرف نگاه می کنند تا ببینید که کی بیشترین وزنه را می زند و آن موقع آنها هم همان کار را می کنند) را انجام ندهید.

شما یک بدنساز هستید و نه یک وزنه بردار ضمنا هرگز بر روی تعداد تکرار تمرکز نکنید بلکه آنقدر حرکت را اجرا کنید تا به خستگی نهایی عضله برسید به این ترتیب است که تازه در راه بدنساز شدن واقعی گام برداشته اید. هنگامی که وزنه برای اجرای حرکت با فرم صحیح سنگین باشد دیگر توانایی احساس کردن عضله مورد نظر را نخواهید داشت و عضلات دیگر مجبور هستند که وارد عمل شوند و برای بلند کردن وزنه فشار وارده را تحمل کنند در اینجا یکی دیگر از اسرار قهرمانان بزرگ را برای تان فاش خواهم کرد.

حتی بدون اجرای تکرارهای با صد در صد توان عضله نیز می توان به عضله فشار لازم را وارد ساخت. اکثر بدنسازان حرفه ای بسته به نوع تمرین ، حرکت و فصل تمرین تمریناتشان را با شدت تمرینی ۸۵ تا ۹۵ درصد تمرین می کنند.

خیلی از افرا مبتدی و سطح متوسط در خصوص تمرین با حداکثر شدت ممکن و با استفاده از تکنیک تقلب دچار اشتباه شده و به آن بصورت مطلق نگاه می کنند. در صورتی که این طور نیست و در تمرینات دوران سبک و متوسط نیز وجود دارد. تقریبا اکثر قهرمانان در موقع اجرای حرکت جلو بازو و با هالتر بدنشان را حرکت می دهند. قهرمانانی همچون برتیل فوکس و جان براون ترجیح می دهند که نام این کار را بجای تقلب ریتم حرکتی بنامند. دیودرپر نیز این حرکت را حرکت واقعی بدن می نامد.

برغم اینکه در اثر نوشته‌ ها این طور بیان شده ولی در واقع نمی‌توان در موقع اجرای حرکت جلو بازو به صورت یک ربات و به صورت کاملا سفت عمل کرد دوباره موضوع را اشتباه متوجه نشوید و فکر کنید که یا باید به صورت سفت و رباتی تمرین کرد و یا می‌بایست از تکنیک تقلب استفاده کرد بلکه می‌بایست برای رسیدن به رشد حداکثر همزمان از هر دوی این تکنیک‌ ها استفاده کرد می‌بایست به خود بیاموزید که با چه تعداد تقلب می‌توانید به یک عضله فشار لازمه را وارد سازید من وقتی می خواهم فوق سنگین تمرین کنم وزنه‌ ای را انتخاب می‌کنم که بتوانم با آن ۳ تا ۴ تکرار صحیح را اجرا کنم و سپس ۳ تا ۴ تکرار بعدی را با کمک از تکنیک تقلب به اتمام می‌رسانم بنابراین به حس درونی خود گوش دهید چه مقدار وزنه باعث می‌شود که عضلات‌ تان بهتر پمپ شوند ۱۰ تکرار با وزنه ۴۰ کیلویی و یا ۶ تکرار با وزنه ۵۰ کیلویی اگر قادر هستید با وزنه ۵۰ کیلویی ۳ تکرار صحیح جلو بازو با هالتر بزنید و ۳ تکرار بعدی را هم با کمک از تکنیک تقلب اجرا کنید تا زمانی که عضلات جلو بازو یتان جواب داد پس به مقدار وزنه توجه نکنید

اما اگر بخواهید با وزنه ۵۵ کیلویی جلو بازو بزنید آن موقع است که تنها دو تکرار اول را قادر هستید با فرم صحیح اجرا کنید و در دو تکرار بعدی با کمک گرفتن از تکنیک تقلب قادر هستید حرکت را ادامه دهید و برای دو تکرار آخر کلا حرکت را با کمک از بدن و تقلب کامل اجرا خواهید کرد و اینجاست که دیگر کار کردن عضلات جلو بازو را احساس نخواهید کرد چون در این دو تکرار آخر این عضلات پا پشت و سرشانه هستند که تمام فشار را دارند متحمل می‌شوند.

در یک چنین مواقعی بهتر است برگردید به همان مقدار وزنه‌ ی قبلی و با همان وزنه تمرین را ادامه دهید به مرور زمان که به قدرت و حجم عضلانی تان افزوده شد می‌توانید اندکی بر مقدار وزنه بیفزایید هنگامی که توانستید با وزنه‌ ای ۵۵ پوندی به پمپ عضلانی مناسب دست یابید می‌توانید بر مقدار وزنه بیفزایید اینکه مقدار وزنه ۴۰، ۵۰ یا ۶۰ کیلو باشد یک موضوع کاملا بی ربط می‌باشد موضوعی که بیشتر از همه اهمیت دارد مقدار وزنه‌ای است که بیشترین جواب را به عضلات جلو بازو می‌دهد.

یکی دیگر از این اسرار تمرینی که هنوز هم خوب حفظ شده است که ماکزیمم رشد در صورت بکارگیری ماکزیمم تلاش حاصل می‌شود بدون اجرای تمرینات سخت و جدی نمی‌توان به بازوان حجیم و عضلانی دست یافت منظور من اجرای تمرینات با حداکثر فشار ممکن می‌باشد هر ست می‌بایست با کمک گرفتن از تکنیک تقلب، کمکی، کم کردنی در اواخر آن تا نقطه خستگی نهایی عضله ادامه پیدا کند .

خب حالا برویم سراغ اساس شیوه تمرینات من برای عضلات جلو بازو من ترجیح می‌دادم که عضلات جلوبازو را به دو گروه مختص تقسیم کنم حرکات محدود شده و حرکات بدون محدودیت در حرکات محدود شده آرنج‌ها با یک جسم صلب و ثابت مثل پرس سینه، میز لاری و یا موقع اجرای بازو تک دمبل تمرکزی با ران در تماس بودند و در موقع اجرای حرکات بدون محدودیت مثل جلو بازو با هالتر و یا دمبل آرنج‌ها با هیچ سطح و جسمی در تماس نیستند حال خود همین حرکات نیز به دو دسته جداگانه تقسیم می‌شوند

حرکاتی که باعث افزایش حجم جلو بازو می‌شوند و حرکاتی که بیشتر باعث فرم دهی به عضله جلو بازو می‌شدند هنگامی که من شروع به تمرین می کردم به نقطه جدایی کاملا محرز بین اجرای حرکت جلو بازو با هالتر با کمک تکنیک تقلب و جلو بازو با هالتر با فرم کاملا صحیح قائل می‌شدم ا زانجا که حرکت جلو بازو با هالتر به صورت تقلبی یک حرکت حجم ساز می‌باشد (به دلیل اینکه در نوع اجرای جلو بازو قادر هستید از وزنه سنگین استفاده کنید) در صورتی که در اجرای حرکت جلو بازو با هالتر با فرم کاملا صحیح به دلیل حفظ فرم صحیح اجرای حرکت در طول ست مجبور هستید که مقدار وزنه را در حد محدود ثابت نگه دارید و به همین خاطر حرکت بیشتر جنبه شکل دهی به عضله جلو بازو را پیدا می‌کند البته امروزه اکثر افراد تنها در خصوص حرکت جلوبازو با هالتر با فرم صحیح صحبت می‌کنند.

دو حرکت اصلی من برای افزایش حجم عضلات جلو بازو حرکت جلو بازو با هالتر تقلبی و جلو بازو با دمبل روی میز بالا سینه بود و دو حرکت اصلی ام برای فرم دهی به عضلات جلو بازو، جلو بازو بادمبل تک به صورت چرخش مچ در قسمت پایین حرکت و حرکت جلو بازو بادمبل تمرکزی تک به صورت ایستاده بود دوبار در هفته که به صورت سنگین تمرین می‌کردم ۵ ست، ۶ تا ۱۰ تکراری هر کدام از این حرکت را اجرا می کردم یعنی ۱۰ ست برای افزایش حجم و ۱۰ ست برای فرم دادن و تفکیک این چهار حرکت به صورت معمول اساس تشکیل دهنده تمرینات بازوی مرا تشکیل می‌داند اگر این چهار حرکت را در تمرین به صورت صحیح و کامل اجرا می کردم دیگر احتیاجی به اجرای حرکت دیگری نبود در ذیل نحوه اجرا ی هر حرکت را برای تان توضیح خواهم داد.

  • حرکت جلو بازو با هالتر تقلبی

این حرکت اصلی‌ترین حرکت حجم ساز من به شمار می‌آمد برای اجرای این حرکت از وزنه سنگین استفاده می‌کردم تا بتوانم عضلات جلو بازو را با نهایت وزنه تحت فشار قرار دهم و بدین ترتیب حجم کلی جلو بازو را افزایش دهم در اوایل دوره بدنسازی ام حرکت جلو بازو با هالتر تقلبی از وزنه سنگین استفاده می‌کردم در مسابقه مستر یونیورس سال ۱۹۶۶ سه تکرار حرکت جلو بازو با هالتر تقلبی را اجرا کردم البته در اجرای این حرکت می‌بایست خیلی مراقب بود چون اینکار را برای این انجام می‌دهیم که از عضلات جلو بازو بیشتر کار بکشیم و نه اینکه حرکت را آسان تر سازیم هر کسی قادر است یک وزنه سنگین بلند کند و با کمک عضلات پا پشت و سرشانه و با بلند شدن روی پنجه پا و قوس دادن به کمر حرکت جلو بازو را انجام دهد در انجام حرکت بدین شکل درگیری عضلات جلو بازو به حداقل می رسد و با اجرای یک چنین تکرارهایی تنها کاری که انجام می‌دهید هدر دادن وقت و انرژی می‌باشد.

عوض اینکار به همان حرکت جلو بازو با فرم صحیح بچسبید و آن را درست انجام دهید برای یاد گرفتن اجرای حرکت جلو بازو با هالتر تقلبی نیاز به صرف زمان و تجربه است می‌خواهید فشار مضاعفی بر روی عضلات جلو بازو وارد سازید پس بدانید که دو جور تکنیک تقلب وجود دارد تکنیک تقلب خوب و کارا و تکنیک تقلب بدون کارایی. در اجرا ی جلو بازو با هالتر تقلبی به صورت غیر صحیح تنها کاری که می‌کنید بالا بردن و پایین آوردن وزنه سنگین است و در این خصوص هیچ کاری برای عضلات جلو بازو انجام نمی‌شود در صورتی که هدف از اجرای حرکت به صورت تقلبی کار کشیدن مطلق از عضله جلو بازو می‌باشد هرگز فراموش نکنید که موقع اجرای حرکت جلو بازو ذهنتان می‌بایست کاملا بر روی کار کشیدن بیشتر از جلو بازو متمرکز باشد ذهنتان نمی‌بایست بر روی مقدار وزنه معطوف شده باشد بلکه می‌بایست حداکثر تمرکز بر روی عضله جلو بازو و بر روی بلند کردن وزنه متمرکز شده باشد.

موقع اجرای حرکت جلو بازو با هالتر تقلبی فاصله دست‌ها را اندکی بیشتر از عرض شانه بگیرید مچ‌ ها را کاملا قفل کنید و اجازه ندهید که بر روی شانه ها بیافتد زیرا بدین ترتیب موقعیتی برای عضلات جلو بازو پیش می‌آید تا استراحت کنند اگر مچ ها قفل شده باشند یک چنین تماسی بین هالتر و سرشانه ایجاد نمی‌شود چون عضلات جلو بازو منقبض شده جلوی آن را خواهند گرفت به علاوه مچ مراقب آرنج نیز باشید تا حد ممکن سعی کنید آن‌ها را نزدیک به پهلو نگه دارید هنگامیکه وزنه خیلی سنگین است آرنج‌ها تمایل پیدا می‌کنند که از بدن دور شوند و سرشانه‌ ها نیز پایین می‌آیند و به سمت جلو متمایل می‌شوند تا در بلند کردن وزنه دخیل شوند سعی کنید در طول اجرای هر تکرار آرنج‌ ها را کاملا در حالت عمود به زمین حفظ کنید و بدین ترتیب جلو بازو را مجبور سازید که بیشترین فشار را برای بلند کردن وزنه متحمل شود در حالت ایستاده و هنگامی که هالتر در دستانم قرار دارد آن را به سمت بالا می اندازم البته به این قسمت توجه داشته باشید منظور پرتاب وزنه به سمت بالا نمی باشد حرکت جلو بازو با هالتر تقلبی مثل حرکت دو ضرب وزنه برداری نیست بلکه اول و مهمتر از همه یک حرکت جلو بازو است من با بکار بستن تکنیک تقلب در این حرکت کاری می کنم که حرکت از نقطه بحرانی و مشکل آن رد شود، چون در هر حرکت یک نقطه بحرانی وجود دارد و نقطه بحرانی هر حرکت مشکل ترین بخش آن حرکت است تکنیک تقلب در جلو بازو از قسمت میانی حرکت شروع می شود و تا بالاترین قسمت حرکت ادامه دارد و در طول این مسیر می‌بایست تمام تمرکز خود را بر روی اینکه تمام فشار را بازو متحمل شود معطوف سازید اگر کف دست‌ها را در طول دامنه حرکت به سمت بالا، سینه به سمت بیرون، سرشانه به سمت پایین و به عقب حفظ کنید می‌بایست در هر تکرار احساس اینکه زیر وزنه قرار دارید را حس کنید حتی با وجود اینکه بدن تمایل دارد به سمت عقب برود سعی کنید که آرنج‌ها را نزدیک به پهلو و عمود بر زمین حفظ کنید.

هرگز به آرنج‌ها اجازه ندهید از هم باز شوند و به جلو و عقب بروند اگر به عکس‌ های من در حین اجرا ی این حرکت نگاه کرده باشید خواهید دید که در طول دامنه اجرای حرکت کف دست هایم به سمت بالا و آرنج‌ ها عمود به سمت زمین قرار دارند یک اشتباهی که اکثر افراد سطح مبتدی و متوسط در اجرای این حرکت مرتکب می‌شوند این است که این حرکت را با حرکت شراگ توام می‌کنند و با کمک عضلات کول و سرشانه حرکت را اجرا می کنند برای اینکه از یک چنین اشتباهی جلوگیری کنید سینه را کاملا بالا و سرشانه را پایین نگه دارید و سپس با حفظ یک موقعیت انفجاری هالتر را به سمت بالا بیاورید و سپس با تمرکز آن را به سمت پایین بیاورید هرگز برای صرف نظر از بخش منفی حرکت آن راموقع پایین آوردن ول نکنید من پیشنهاد می‌کنم که برای اجرا ی این حرکت از روش هرمی افزایش وزنه و کاهش تعداد تکرار استفاده کنید ۵ ست در این حرکت می‌تواند چیزی شبیه به این باشد.

۶-۵*۱، ۶*۱،۶*۱ ، ۸*۱، ۱۰*۱

در ست اخر می‌بایست سنگین ترین ست وزنه‌ تان باشد برای اجرای این ست بهتر است که یک حریف تمرینی داشته باشید و ازاو بخواهید که در یکی دو تا تکرار آخر کمک تان باشد.

  • جلو بازو با دمبل بر روی میز بالا سینه

این حرکت دومین حرکت من برای افزایش حجم عضلات بازو می‌ باشد جلو بازو با دمبل بر روی میز بالا سینه حرکت مورد علاقه قهرمانانی همچون رگ پارک و استیو ریوز بود.

من در این حرکت بر روی میز بالا سینه‌ ای که زاویه اش حداکثر ۴۵ درجه است تکیه می‌دهم هر چقدر زاویه میز کمتر باشد در عین حال که فشار ممتد بر روی عضلات جلو بازو وجود دارد عضلات جلو بازو در قسمت پایین حرکت نیز بیشتر کشیده و منبسط می‌شوند هر چه قدر که در پایین حرکت دست‌ها بیشتر به عقب بروند به همان اندازه مقدار کشش حاصله نیز افزایش می‌ یابد ضمن اینکه تعداد فیبر عضلانی بیشتر نیز درگیر و در انقباض عضلانی بکار گرفته می شود اضافه شدن این فاکتورها در رشد عضلات بسیار موثر می‌باشد

همان طور که در حرکت جلو بازو با هالتر که قفل کردن مچ بالا بودن کف دست‌ها عمود بودن آرنج بر زمین بسیار مهم هستند در این حرکت نیز سعی کنید که کف دست‌ ها در موقع بالا آوردن دمبل با زمین موازی باشد به هیچ وجه به دست‌ ها اجازه ندهید که بچرخند حرکت را از نقطه پایین یعنی زمانی که عضلات بازو در کشش کامل قرار دارند شروع کنید به سینه حالت کمان بدهید و سرشانه را پایین و به سمت عقب متمایل کنید در موقع اجرای این حرکت می‌بایست احساس کنید که دست‌ ها عقب‌ تر از ارنج قرار دارند به صورت طبیعی در موقع اجرای حرکت جلو بازو با دمبل روی میز بالا سینه تمایل به این که برای بلند کردن وزنه از عضلات جلوی سرشانه کمک گرفت یک ترفندی که من برای فائق شدن بر این مشکل پیدا کردم این بود که یک مقدار آرنج را به سمت جلو می‌بردم تا بدین ترتیب حرکت را به صورت مجزا برای جلو بازو انجام دهم در این حرکت هم احساس زیر وزنه بودن را در کف دستان حس کنید این احساس زمانی امکان پذیر است که کف دست‌ها به بالا و آرنج‌ به پهلو چسبیده و عمود بر زمین قرار داشته باشند

اگر در این حرکت به سرشانه اجازه دهید تا به جلو حرکت کنند باعث می‌شوید که عضلات سرشانه (دلتوئید) وارد عمل شوند و فشار را متحمل شوند بنابراین به هیچ عنوان این اجازه را به سرشانه ندهید و برای اینکه در این حرکت با تجربه شوید به عکس‌ های تمرینی من در حال اجرای این حرکت نگاه کنید در موقع اجرای حرکت به آرامی دمبل‌ها را به سمت بالا بیاورید و هرگز برای بالا آوردن دمبل از تکنیک ضربه زدن استفاده نکنید ۵ ست ۸ تا ۱۰ تکراری این حرکت را اجرا کنید من اغلب حرکت جلو بازو با دمبل روی میز بالا سینه را به دو صورت اجرا می‌کنم نوع اول که قبلا آن را شرح دادم و نوع دوم جلو با دمبل روی میز شیب دار با چرخش مچ دست در قسمت انتهای حرکت بسته به اینکه عضلات جلو بازویم نیاز بیشتری به حجم داشته باشند و یا پیک شدن (قلمبه شدن) من نوع حرکت را عوض می کنم

از حرکت جلو بازو با دمبل بر روی میز بالا سینه به صورت ثابت یا همان نوع اول برای افزایش حجم و از نوع دوم یا چرخش مچ در پایین ترین نقطه حرکت برای پیک تر شدن جلو بازو استفاده می کنم هنگام شروع جلو بازو به روش چرخش مچ دستانم به صورت کاملا آویزان و عمود بر زمین قرار دارند و آرنج‌ ها اندکی عقب‌ تر قراردارند مثل حرکت جلو بازو با هالتر دست از رو باز مثل همیشه با دادن حالت کمان به سینه و فشار دادن عضلات سرشانه به عقب و پایین بدون کمک گرفتن از عضلات دلتوئید دمبل‌ ها را به آرامی و کنترل به سمت بالا می آورم سپس یکم مانده به نقطه میانی حرکت دست‌ها را از ناحیه مچ به سمت ران‌ها می‌چرخانم و دست‌ ها را در وضعیت جلو بازو چکشی قرار می‌گیرد و همین طور دمبل‌ ها را به سمت بالا می‌آورم مچ دست کاملا چرخیده و به صورت رو به بالا در آید هنگامی که به بالاترین نقطه حرکت می رسم احساس سوزش در قسمت خارجی عضلات جلو بازو را حس می‌کنم در این موقعیت برای چند لحظه مکث می کنم و سپس به آرامی و با کنترل به وزنه اجازه می‌دهم که پایین برود هر تکرار را به همین شکل ادامه می‌دهم این نوع اجرای حرکت را ب این خاطر دوست دارم که در عین حال که فشار بیشتری بر روی قسمت پایین جلو بازو و عضله براچیالیس وارد می‌شود عضلات جلو بازو به فرم پیک تری نیز دست می‌یابند این بدین معنا است که تنها با اجرای یک حرکت از بخش‌ های بیشتری از عضلات جلو بازو کار کشیده می‌ شود.

  • جلو بازو بادمبل ایستاده تک تک

این حرکت یک حرکت بی نظیر می باشد به دلیل اینکه به من اجازه می‌دهد عضلات جلو بازو را به صورت کاملا مجزا تمرین دهم در این حرکت هم من از روش چرخش مچ در قسمت پایین حرکت استفاده می‌کنم و بدین ترتیب موقع بالا آوردن وزنه می‌توانم به حداکثر انقباض عضلانی برای هر چه بهتر پیک شدن عضلات جلو بازو دست یابم اگر این حرکت را به درستی اجرا کنید یعنی در قسمت بالای حرکت انگشت کوچک بالاتر از نشانه قرار داشته باشد یک احساس سوزش در عضله خارجی جلو بازو (دوسر) خواهید کرد یکسری از افراد دوست دارند.

این حرکت را از پایین ترین نقطه به صورتی که کف دست‌ها به سمت ران‌ ها است آغاز کنند و همان طور که دمبل ها را بالا می‌آورند از میانه راه به بعد آن ها را بچرخانند و زمانی که به حداکثر انقباض عضله جلو بازو رسیدند انگار انگشت کوچک می خواهد سر بیرونی عضله جلو بازو را لمس کند ولی من به شخصه دوست دارم حرکت را از حالت کف دست به سمت پشت آغاز کنم و در طول مسیر بالا آوردن یک چرخش کامل را به مچ‌ ها بدهم در صورتی که وزنه خیلی سنگین باشد همیشه احتمال الکلنگی شدن حرکت و کمک گرفتن از کول و سرشانه موقع بالا آوردن دمبل وجود دارد هیچ می‌دانید که وقتی که نتوانید حرکت را احساس کنید خود به خود فرم صحیح اجرای آنم را نیز نمی توانید رعایت کنید اگر به آرنج و سرشانه اجازه حرکت بدهید فرم صحیح حرکت به هم می خورد به تنها قسمتی که باید اجازه بدهید ساعد می باشد پیشنهاد می کنم که برای اجرای این حرکت از وزنه نیمه سنگین استفاده کنید ۵ ست ۸ تا ۱۰ تکراری حرکت را اجرا کنید.

  • جلو بازو تک دمبل هم تمرکزی

جلو بازو تمرکزی یک حرکت عالی برای پیک کردن (قلمبه کردن) جلو بازو می‌باشد خیلی از افراد این حرکت را در حالت نشسته بر روی لبه میز و با تکیه دادن قسمت بالای آرنج به کنار زانو اجرا می‌کند این شیوه اجرا ی حرکت به اندازه روش ایستاده نه در پیک شدن و نه در سوزش عضلانی جلو بازو موثر است با وجودیکه این حرکت یک حرکت ساده به نظر می‌رسد ولی اجرای صحیح این حرکت بسیار مشکل می‌باشد هر تکرار در این حرکت از اهمیت خاصی برخوردار است بنابراین توجه کامل به تکنیک صحیح اجرای هر تکرار مبذول دارید عکس‌ های مرا در موقع اجرای این حرکت با دقت موشکافی کنید برای شروع از کمر خم شوید و دستی که دمبل را با آن گرته اید می‌بایست دقیقا به سمت پایین آویزان باشد می‌توانید با قرار دادن دست دیگر بر روی یک میز میله و یا زانو برای حفظ تعادل استفاده کنید.

در قسمت شروع یعنی در پایین ترین نقطه مچ دست را بچرخانید به صورتی که کف دست به سمت عقب باشد با انجام این کار از کشش فوق العاده در عضلات جلو بازو برخوردار خواهید شد خیلی از افراد در ابتدای اجرای این حرکت کف دستشان دقیقا در امتداد جلوبازوی شان قرار می‌دهند من توصیه میکنم که به جای این کار از همان روش من پیروی کنید چون همان طور که قبلا هم گفتم هر چه قدر در ابتدای حرکت عضله بیشتر تحت کشش باشدبه همان نسبت موقع انقباض هم با شدت بیشتری منقبض خواهد شد از آنجایی که این حرکت یک حرکت کاملا انقباضی است می‌شود نتیجه گرفت که هر چه قدر کشش اولیه در ابتدای حرکت بیشتر باشد به همان نسبت انقباض نهایی نیز افزایش خواهد یافت.

در موقع اجرای این حرکت می‌ بایست کاملا دقت کنید که حرکت تنها به وسیله قدرت عضلات جلو بازو و نه دلتوئید اجرا شود برای رسیدن به این هدف می‌بایست کف دست در طول مسیر حرکت به سمت بالا و آرنج‌ ها نیز تا جای ممکن عمود بر زمین قرار داشته باشد قسمت بالای آرنج نمی‌بایست هیچ حرکتی داشته باشد دمبل را با کنترل به سمت بالا بیاورید و زاویه حرکت به صورتی باشد که موقع بالا آمدن اندکی زاویه آن به سمت خارج متمایل شود یعنی در بالاترین نقطه حرکت نسبت به نقطه شروع حرکت دمبل یک مقدار از بدن دورتر باشد.

اکثر افراد موقع اجرای حرکت جلو بازو با دمبل تمرکزی دمبل را در عرض بدن بالا می آورند و آن را تا عضله دلتوئید دست مخالف بالا می آورند و بدین ترتیب باعث می‌شوند که مچ بچرخد و انگشت نشانه در آخر حرکت بالاتر از انگشت کوچک قرار گیرد اجرای حرکت بدین شکل اشتباه است می‌بایست دراجرای این حرکت قسمت بالای مچ به سمت خارج بچرخد و از بدن دور شده و انگشت کوچک اندکی بالاتر از انگشت نشانه باشد و بدین ترتیب پیک (قلمبه شدن) شدن در عضلات جلو بازو حاصل شود.

مثل همیشه احساس قرار گرفتن زیر وزنه را با خود همراه سازید و بدین ترتیب انقباض نهایی عضله را حس کنید این احساس تنها با تمرین و ممارست بدست می آید در موقع اجرای حرکت شما می‌خواهید این احساس را درخود ایجاد کنید که تنها عضلات جلو بازو هستند که دارند تمام فشار و استرس را متحمل می‌شوند و در بخش انقباض نهایی عضله برای یک تا دو ثانیه مکث کنید و با شدت تمام عضله جلو بازو را سفت کنید اگر حرکت را به نحو صحیح انجام داده باشید می‌توانید پیک کامل عله جلو بازو یتان را مشاهده کنید سپس به آرامی و با کنترل به دمبل اجازه می‌دهید که پایین برود حرکت را تا نهایت خستگی عضله ادامه دهید و سپس سراغ دست مخالف بروید به صورت تناوبی این حرکت را برای ۵ ست ۱۰ تا ۱۲ تکراری برای هر دست انجام دهید.

پشت بازو

زمان زیادی طول کشید تا عضلات پشت بازویم به عضلات جلوبازویم برسند در طول دو سال اولی که تمرین بدنسازی را شروع کردم تمرین عضلات پشت بازو را نادیده گرفتم آن موقع من نمی‌دانستم که دو سوم حجم بازویم را پشت بازو تشکیل می‌دهد حتی تا سال ۱۹۶۸ که برای دومین بار مقام اولی مسابقات مستر یونیورس را کسب کردم هم هنوز پشت باوزم از جلو بازو هایم از لحاظ حجم و رشد عقب تر بودند.

شوک حاصله بر اثر باخت در مسابقات IFBB مستریونیورس مقابل فرانک زین بود که مرا از خواب بیدار کرد تنها بعد از سفر به کالیفرنیا بود که من همیشه ۵ ست بیشتر حرکت برای پشت بازو در قیاس با جلو بازو اجرا می کردم من قصد داشتم که تمام شایعات در مورد اینکه آرنولد پشت بازوهای ضعیفی دارد را محو و ناپدید کنم همان ابتدا من یاد گرفتم که د رموقع تمرینات پشت بازو می‌بایست با دقت تمرین کرد و نمی‌بایست سریعا سراغ وزنه های سنگین رفت.

البته شاید بتوان در حرکاتی همچون پرس سینه دست جمع و پشت بازو دیپ (بین دو میز) از وزنه سنگین استفاده کرد ولی در حرکاتی همچون پشت بازو با هالتر خوابیده اگر بخواهید از وزنه سنگین استفاده کنید تنها باعث آمدن فشار مضاعف بر روی آرنج خواهید شد اگر در حرکت پشت بازو با سیم کش بخواهید از وزنه سنگین استفاده کنید باعث می شوید که عضلات دلتوئید سینه ساعد و حتی شکم درگیر شوند البته بین وزنه سنگین معقول و سنگین غیر معقول به اندازه یک مو فاصله است یک بدنساز هوشیار می‌بایست یاد بگیرد که چه طور بین این دو مرز بدون تخطی به طرف دیگر تمرین کند.

من در مورد عضلات پشت بازویم به این رسیدم که آن ها در قیاس با تمرینات جلو بازو به تکرارهای بالا تر جواب می‌دهد با وجودی که من بهترین نتیجه را برای عضلات جلو بازو در تکرارهای بین ۶ تا ۱۰ بدست اوردم ولی در مورد عضلات پشت بازو تکرارهایم بین ۲۰ تا ۱۰ بود و تنها حرکتی که معمولا بیشتر از ۲۰ تکرار در هر ست انجام می دادم حرکت دیپ بود این حرکت یک حرکت عالی برای آخر برنامه به حساب می‌ آید می‌ بایست به خاطر داشته باشید که عضلات پشت بازو سه سر مجزا دارد (۱- سربلند -۲- سر داخلی -۳- سر خارجی ) به همین دلیل نمی‌توانید با اجرای تنها یک یا دو حرکت کل این عضلات را توسعه بدهید.

برای رشد هر سه سر عضله پشت بازو می‌بایست از تمرینات متنوعی برای وارد کردن فشار مجزا به هر کدام از این عضلات استفاده کنید با وجودی که برنامه تمرینی جلو بازوهایم به ندرت تغییر می کرد و بیشتر حول جلو بازو با هالتر و دمبل و یا تمرکزی می‌ چرخید در صورتی که برای پشت بازو هایم از تنوع حرکتی بسیار بیشتری استفاده می‌کردم برای نمونه حرکاتی که بیشتر ترجیح می‌دادم انجام دهم اینها بود.

  1. پشت بازو با اسمیت ماشین
  2. پشت بازو تک با سیم کش
  3. پشت بازو با هالتر خوابیده
  4. کیک بک
  5. پشت بازو با دمبل تک ایستاده
  6. پشت بازو تک با دمبل خوابیده
  7. پرس سینه با هالتر دست جمع
  8. پشت بازو سیم کش
  9. پشت بازو با هالتر نشسته از پشت
  10. دیپ با وزنه اضافی و حرکت دیپ به صورت جلو پا بالا تر از ران من معمولا برای پشت بازو ۵ حرکت را انتخاب می کردم و هر کدام را برای ۶ ست اجرا می‌کردم

در خصوص تمرینات پشت بازو

قفل کردن مفصل آرنج در قسمت انتهای حرکت آیا درست است یا خیر؟

به نظر من این یک امر سلیقه‌ای است هر کسی می‌بایست آن حرکتی که احساس می‌کند بهترین بازدهی را برای او دارد را انجام دهد من به شخصه قفل نکردن مفصل در حرکاتی مثل پرس سینه دست جمع، پشت بازو با هالتر خوابیده، دیپ راترجیح می‌دهم ولی در حرکاتی مثل کیک بک پشت بازو سیم کش مفصل آرنج را در انتهای حرکت قفل می‌کنم برنامه تمرینی پشت بازویم را به صورت مرتب تغییر می‌دهم ولی در ذیل یک نمونه از این برنامه تمرینی عضلات پشت بازو را برایتان شرح می‌دهم.

برای گرم کردن و کشش برای عضلات پشت بازو حرکت من اغلب حرکت پشت بازو با میله ثابت است برای اجرای این حرکت با فاصله مقابل یک میله ثابت (مثل میله دستگاه اسمیت یا همان اسکوات موازی) قرار می‌گیرم و سپس خم شده و وزن خون را بر روی میله می‌اندازم و دست‌ها را به فاصله عرض شانه بر روی میله می گیرم و شروع میکنم به اجرای حرکت پشت بازو با میله ثابت.

نحوه اجرای حرکت بدین شکل است که میله در ارتفاع حدود مچ دست در حالت ایستاده می‌باشد و زاویه بدن هم حدود ۳۰ درجه با زمین می‌باشد در این وضعیت تنها دو دست و پنجه پا تکیه گاه می‌باشند سپس با کنترل به سمت جلو می روید و سر را از زیر میله رد میکنید و دوباره با کمک از عضله پشت بازو بر می‌گردید به سر جای اول برای این حرکت می توان به عنوان یک حرکت پایانی نیز استفاده کرد پس از اجرای حرکاتی همچون پرس سینه دست جمع پشت بازو باهالتر خوابیده و دیپ با اجرای این حرکت به عنوان آخرین حرکت پشت بازو به نهایت پمپ خون می‌رسند.

پس از اجرای حرکات گرم کردنی برای عضلات پشت بازو به صورت معمول برای حرکت اول پشت بازو سیم کش را انجام می‌دهم و این حرکت را برای ۲ تا ۳ ت ۲۰ تکراری با وزنه نیمه سنگین اجرا میکنم.

در موقع اجرای این حرکت سعی می کنم آرنج‌ ها را به پهلو بچسبانم و حرکت را با فرم صحیح و با کنترل و تمرکز انجام می‌دهم دست را تا جایی پایین می‌برم که مفصل آرنج قفل شود و بدین ترتیب انقباض در عضلات پشت بازو را حس می‌کنم و سپس باز با کنترل اجازه می‌دهم وزنه به سمت بالا بیاید.

۶ تکرار آخر از ۲۰ تکرار را به صورت نیمه اجرا می کنم و بدین شکل سوزش عضلات پشت بازو را به حداکثر می‌ رسانم اگر بخواهیم فشار بیشتری را به قسمت بالای پشت بازو وارد سازم نیمه بالای حرکت را اجرا میکنم و اگر بخواهم فشار بیشتری بر روی قسمت پایین پشت بازو وارد سازم نیمه پایین حرکت را اجرا میکنم برای ست‌های بعد بر مقدار وزنه می افزایم و ۳ تا ۴ ست اخر را برای ۱۰ تا ۱۲ تکرار انجام می‌دهم معمولا در این حرکت فاصله گرفتن میله را تغییر می‌دهم و بدین شکل زاویه فشار بر روی عضلات پشت بازو را عوض می‌کنم نحوه گرفتن میله معمولا بستگی به تشخیص ضعف در بخش‌های مختلف پشت بازویم دارد.

پس از اجرای این حرکت سراغ حرکت پشت بازو با هالتر نشسته از پشت می روم و ۵ ست ۱۲ تکراری آن را انجام می‌ دهم من ترجیح می‌دهم این حرکت را به صورت نشسته به جای ایستاده اجرا کنم به دلیل اینکه بدین شکل قادر هستم اندکی خودم را به عقب متمایل کنم و با تکیه به پشتی میز (مثل میز لاری) به کشش بیشتری در عضلات پشت بازو دست یابم برای اینکه فشار به عضلات پشت را در این حرکت به حداقل برسانم از میله خم استفاده می‌کنم دراین حرکت هم همیشه سعی می‌کنم فرم صحیح اجرای حرکت و کنترل را در طول ست حفظ کنم در اجرای این حرکت سعی می‌کنم در هر تکرار آرنج‌ ها کاملا عمود به زمین باقی بماند هنگامی که به پایین تر قسمت حرکت رسیدم بدون استراحت و مکث دوباره هالتر را به سمت بالا لیفت می کنم و یک اینچ (۲٫۵۴ سانتی متر) مانده به بالاترین نقطه حرکت و قفل شدن مفصل آرنج دوباره هالتر را به سمت پایین می‌اورم.

برای حرکت بعد به احتمال زیاد پشت بازو بادمبل تک دست را اجرا می کنم برای بدست اوردن بهترین نتیجه در موقع اجرای این حرکت حتما می‌بایست از دامنه کامل حرکتی و کنترل صحیح در موقع اجرای حرکت اطمینان حاصل کرد.

هنگام اجرای حرکت سعی می کنم آرنج‌ها را نزدیک به سر و به صورت عمود بر زمین در طول حرکت نگه دارم و با آرامی و کنترل دمبل را پایین ترین نقطه می آورم و پس از رسیدن به حداکثر کشش دوباره دمبل را به سمت بالا لیفت می کنم و دوباره یک اینچ مانده به قفل شدن مفصل آرنج دوباره دمبل را پایین می آورم این حرکت را هم برای ۵ ست ۱۲ تکراری برای هر دست اجرا می‌کنم برای حرکت آخر هم معمولا دیپ را اجرا می‌کنم با اجرای این حرکت در آخر برنامه عضلاتم به حداکثر پمپ می‌رسند البته بعضی اوقات هم از حریف تمرینی ام می‌خواهم که بر روی رانم وزنه بگذارد و بدین ترتیب حرکت را ادامه می‌دهم و به محض اینکه به خستگی عضلانی رسیدم از حریفم می‌خواهم که وزنه را از روی رانم بردارد و دوباره و بدون استراحت به تکرارهایم ادامه میدهم برای این حرکت هم به صورت معمول ۵ ست ۲۰ تا ۳۰ تکرار را اجرا می کنم.

برنامه تمرینی پشت بازویم تقریبا چیزی شبیه با این می‌باشد اگر احساس کنم که پشت بازوهایم به تمرین بیشتری نیاز دارند ۵ ست حرکت پشت بازو سیم کش را نیز آخر برنامه اجرا می‌کنم همان طور که ملاحظه کردید یک چنین برنامه پشت بازویی تقریبا از ۲۵ ست تشکیل می‌شود شاید یکسری افراد بگویند این تعداد ست برای عضلات پشت بازو بسیار زیاد است ولی من تشنه تمرین سخت و با شدت هستم به نظر من اگر بخواهید به تفکیک عضلانی در هر کدام از عضلات پشت بازو یعنی سه سر آن دست یابید می‌بایست ۸ ست تمرینی را برای هر سر آن در نظر بگیرید.

ساعد

هیچ برنامه تمرینی بدون اجرای تمرین مربوط به عضلات ساعد در آن کامل نیست یکسری افراد درخصوص پیشرفت عضلات ساعد خوش شانس می‌باشند و با گرفتن میله و اجرای حرکت برای جلو بازو و پشت بازو بر حجم ساعدشان افزوده می شود ولی من به شخصه این شانس را نداشتم من تمرین ساعدهایم را هم مثل پشت بازوهایم در ابتدای سال‌های تمرینم نادیده گرفته بودم البته ساعدهایم کوچک نبود بلکه از تقارن مناسبی با بازوهایم برخوردار نبود هنگامی که به آمریکا آمدم از دیدن ساعدهای بی نظیر چاک سی پز، بیل پرل، لاری اسکات، دیو دراپر، سرجیو اولیوا متحیر شدم و به همین خاطر شروع کردم به کسب مهارت در خصوص تمرین این عضله برنامه ساعد معمولا بر روی اجرای حرکت جلو بازو باهالتر دست از رو و ساعد با هالتر بر روی میز هر کدام برای ۵ ست استوار بود ساعدهایم را هر یک روز در میان در طول هفته تمرین می‌دادم بعضی اوقات دو حرکت فوق را به صورت سوپرست اجرا می کردم و بدین ترتیب بر شدت پمپ عضلانی می‌افزودم حرکت را تا نهایت خستگی عضله اجرا می‌کردم و تا زمانی که از درد و سوزش دیگر قادر نبودم حتی یک تکرار دیگر را ادامه دهم آن را انجام می‌دادم.

تمرین ساعد با دوریان یتس

هنگامی که در اجرای حرکات مربوط به ساعد متبحر شدم روزهای سه شنبه، پنج شنبه، شنبه حرکت جلو بازو با هالتر دست از رو را برای ۵ ست ۱۰ تا ۱۲ تکراری اجرا می کردم و در ادامه هر حرکت جلو بازو با هالتر دست از رو بر روی میز لاری را برای ۵ ست ۱۰ تا ۱۲ تکرار انجام می دادم و روزهای دوشنبه چهارشنبه و جمعه حرکت ساعد با هالتر ایستاده را برای ۵ ست ۱۰ تا ۱۵ تکرار اجرا می‌کردم ( در این حرکت در حالت ایستاده هالتر را از پشت می‌گیرید و با چرخاندن مچ دست به سمت بالا حرکت را اجرا می‌کنید) و پس از آن حرکت ساعد با دمبل بر روی میز را برای ۵ ست ۱۰ تا ۱۵ تکرار اجرا می‌کردم از این شیوه تمرینی در دوران خارج از مسابقه و هنگامیکه با برنامه تمرینی اسپلیت (دو بار تمرین در روز) استفاده می‌کردم و بدین ترتیب دیگر هیچ واهمه‌ ای از رشد این عضلات نداشتم یک نکته خیلی مهم در مورد عضلات بازو این است که هر گز رشد این عضلات را محدود نکنید هرگز فکر نکنید به این دلیل که دور مچ کمی دارید قادر به توسعه این عضلات نیستید سرجی نوبرت با داشتن دور مچ کمتر از هفت اینچ توانست به دور بازوی بیشتر از ۲۰ اینچ دست یابد باز فکر نکنید چون قدتان کوتاه است پس نمی‌توانید حجم عضلات بازو را افزایش دهید دنی پدیلا با وجودی که کوتاه قد بود ولی از بازوان پر و حجیمی برخوردار بود.

همیشه آن بازوانی را که می‌خواهید داشته باشید در ذهنتان مجسم کنید و هدفتان را بر روی آن متمرکز سازید و سپس با شدت تمام برای رسیدن به آن تمرین کنید.

آیا این مقاله مفید بود؟ امتیاز دهید

4.9/5 – (136 امتیاز)
مقالات تصادفی

اگر سوال جدیدی دارید در زیر این مطلب مطرح کنید تا به سوال و جواب ها اضافه شود.

3 پاسخ

  1. همنجا میگم که منم مثل ارنولد میخام بهترین بدنساز در جهان باشم
    من میشم ارنولد ۲ من میشم کوه عضله ۲ قهرمان مستر المپیا میشم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

درج آگهی بدنسازی