حادثه های تمرین
- بطور مرتب برنامه را تغییر دهید.
همه دوست دارند درباره نیاز “تغییر همه چیز” به منظور جلوگیری از ایجاد سکون صحبت کنند اما به حداقل رساندن فرسایش و ساییدگی مفاصل و بافت نرم در اثر انجام تمرین های هفتگی متغیر از مزایای اصلی چند نوع تمرین می باشد. از چند جراحی عضله شانه می توان جلوگیری کرد در صورتی که افراد هر هفته ۷ سال پیاپی پرس سینه انجام ندهند؟ پس همیشه با یک روش تمرین نکنید و در انجام حرکات خودتون تغییر بوجود آورید.
- ورزش را به شکل استرس ببینید.
خواه ناخواه، ورزش یک فشار منفی بر بدنتان وارد می کند. هر چیزی که باعث شود تقریبا ۱۰۰% قدرت و انرژی تان را در یک دقیقه مصرف کنید و ۵۰% آن را یک ساعت بعد بکار ببرید، استرس منفی است. اگر به بدنتان زمان کافی داده شود تا از این استرس باز گردد، می تواند با قوی تر شدن و انعطاف پذیر شدن مقابل استرس دفاع کرده و پیشرفت کند و در غیر این صورت استرس با استرس های دیگر زندگی تان همراه شده پیشرفت شما ناگهان متوقف می گردد.
- ریسک را ارزیابی کنید.
تمرین سخت برای موفقیت الزامی است؛ اما نه تمرین نا آگاهانه. موضوع ما افرادی که کراس فیت (کراس فیت ترکیبی از تمرین مقاومت، پلایومتریک انفجاری، تمرین سرعت، وزنه برداری به سبک قدرتی و المپیک، کتل بل، تمرین وزن بدن، ژیمناستیک و تمرین های استقامتی است) وزنه برداری المپیک و قدرتی انجام می دهند و می خواهند در آن مسابقات شرکت کنند. نکته مهم این است: اگر برای سلامتی، تناسب اندام، ظاهر یا عملکرد بدن تان ورزش می کنید، باید درباره استفاده از تجهیزات باشگاه بازنگری کنید.
- از لاک خود خارج شوید.
دیگر طبق میل تان عمل نکنید. هیچ راهی برای متوازن ساختن افکار بی اساس نا آگاهانه و باورتان یا تمایلتان جهت کسب نتایج مثبت وجود ندارد. تا وقتی که در خود فرو رفته اید فرقی با مرده ندارید.
- ممکن نیست از رژیم خیلی بد نتیجه خوب بگیرید.
چندین زیان در این رابطه وجود دارد. شما کنترلی بر تغذیه تان ندارید برای همین چربی بیشتری در بدنتان جمع شده و استرس بیشتری بر خود وارد می کنید. شما سعی می کنید تغذیه ضعیف تا را با ورزش بیشتر جبران کنید.
مثلا فکر می کنید “اگر شصت دقیقه تمرینات هوازی در روز را در رأس تمرینات وزنی انجام دهید، می توانم هرچه خواستم بخورم”. نه اینطور نیست. اگر خوب یاد گرفته باشید نکته ۲ را بخاطر دارید و میدانید که میزان زیادی تمرین فقط موجب استرس بیشتر می شود. و اگر بدن تان قادر به ریکاوری از این استرس و باقی موارد نباشد، نمی تواند به شکل مطلوبی عمل کند. و عملکرد نامناسب آن به این معنی است که متابولیسم تان به صورت مطلوبی عمل نمی کند. تنها چیزی که تمرینات بیشتر می سازند، بافت عضلانی است که وضعیت تان را وخیم تر می سازد.
- فکر نکنید کمترین تمرین هم برایتان زیاد است.
در طرف مقابل این طیف حداقل خواهان قرار دارند که کمتر از سی دقیقه تمرین در هفته انجام داده و البته این موارد کمتر دیده می شوند. با اینکه کم بهتر از هیچ است و این مقدار تمرین می تواند به حفظ کارکرد و فعالیت فرد بالای هفتاد سال کمک کند ولی نباید انتظار داشته باشید که به ستاره بدنسازی تبدیل شوید در حالی که عضلات تان را چندان تحریک نکرده اید و زحمت زیادی نکشیده اید گفته شده، بهترین روش این است که حداقل مقدار تمرین لازم جهت کسب بهترین نتایج یا نتیجه مطلوب را انجام دهید.
- سرعت را به عهده حرفه ای ها بگذارید.
وقتی اولین بار وارد باشگاه می شوید و می بینید همه به سرعت تمرینات را تکرار کرده اند گویی برای انجام سریع تمرینات به شما مدال المپیک می دهند، شما چکار می کردید؟ این همان چیزی است که به آن اندیشیدم. ما نیز همانند آن ها عمل می کنیم زیرا بهتر از این نمی دانیم چه کنیم. عواقب چنین تمرینات بدون فکری زیاد جالب نیست.
