بیوگرافی ویاتور نکات بدنسازی گفته نشده

ویاتور : تنها ۱۳ سال سن داشتم که عمویم یک دست هالتر قدیمی را که سال ها در زیر زمین خانه اش بی استفاده مانده بود را به من داد. به مدت یکسال بدون اینکه کوچکترین چیزی درباره چگونگی تمرین بدانم با آن هالتر و یک میله بارفیکس که در پارکینگ خانه داشتم تمرین کردم. عمدتاً بارفیکس، جلو بازو با هالتر و پرس سرشانه را اجرا می کردم اما در قدرت و رشد عضلانی خیلی ناچیز پیشرفت کردم.

در دبیرستان در پست هافبک فوتبال بازی می کردم. چیزی حدود ۶۵ کیلوگرم وزن داشتم اما آتشی از اشتیاق برای قوی تر شدن و بزرگتر شدن وجودم را می سوزاند چرا که می خواستم صلاحیت حضور در تیم فوتبال را به دست آورم. بر اساس شم درونی متوجه شدم که داشتن تمرینات با وزنه سنگین تحت نظر یک متخصص می تواند مرا برای رسیدن به هدفم کمک کند. بنابراین به یک باشگاه پاورلیفتینگ و وزنه برداری که نزدیک محل زندگی مان بود رفتم و عضو آنجا شدم.

ویاتور : پس از یک ماه تمرین در آنجا ۲ نفر از بهترین اعضای آن باشگاه برایم جاذبه به وجود آوردند، احتمالاً به خاطر علاقه ای که داشتم این طور شد. آن ها به من نکات با ارزشی در مورد تمرین با وزنه ارائه دادند. زمانی که دیگر تمرین صحیح با وزنه را فرا گرفتم به سرعت قدرت و وزنه عضلانی بدنم افزایش یافت. در انتهای آن تابستان چیزی حدود ۱۳ کیلو سنگین تر از زمانی بودم که تمرین با وزنه را آغاز کردم. دیگر ادامه دادن به تمرینات قدرتی برای خیلی جذاب و جالب شده بود. به طوری که بازی فوتبال یا شرکت در مسابقات دو به فراموشی سپرده شد. فوتبال یک فعالیت گروهی است و شما صرفاً تحت عنوان یک تیم از تلاش های خود نتیجه می گیرید. من از لحاظ فیزیولوژیکی بیشتر برای ورزش هایی مناسب بودم که در آن ها بتوانم به تنهایی بدرخشم و نتایج زحمات خود را انفرادی ببینم و به همین خاطر شرکت در مسابقات بدنسازی برایم جالب بود.

ویاتور : برای یک مدت زمان خاص خیلی سنگین تمرین می کردم. به تدریج بدنم شکل می گرفت تا جایی که حس کردم برای شرکت در مسابقه آماده هستم. در اولین مسابقه ظاهر خیلی خوبی نداشتم، در آن مسابقه ۲ نفر به من گفتند که تو هرگز حتی در یک مسابقه محلی هم قهرمان نخواهی شد. اگر آن حرف چیزی بود که آن ها می خواستند نباید هرگز آن را به من می گفتند چرا که وقتی کسی به من می گوید کاری را نمی توانم انجام دهم، مثل این است که جلوی یک گاو وحشی پارچه قرمز بگیرند و بعد از آن جریان تمریناتم را شدیدتر دنبال کردم. در باشگاه مثل یک برده کار می کردم و همه مرا برای تمرین سخت تر تشویق و ترغیب می کردند.

به تصاویر بویدکو در مجلات نگاه می کردم و با آن ها دلگرم می شدم برای تمرین سخت تر و سخت تر، در اعماق وجود خود می دانستم که می توانم بهتر شوم.

ویاتور اعتقادش این است که در بدنسازی باید یک فرد صبور باشید اما من از آن جمله افراد بودم که نمی توانستم برای رشد صبر کنم، بنابراین مداوم و پیوسته در باشگاه بودم. بعد از مدرسه یک راست به باشگاه می رفتم. شب ها فقط من بودم و وزنه ها که با یک حالت از کنترل خارج شده به آن ها حمله می کردم.

دیگر خیلی راحت می توانستم در تیم فوتبال باشم. اما خواسته و طلبم برای تبدیل شدن به یک قهرمان بدنسازی رویای من شده بود.

ویاتور میگوید من در سن ۱۷ سالگی چیزی حدود ۱۴۷ الی ۱۵۵ کیلوگرم پرس سینه می زدم و در حرکت جلو بازو با هالتر از وزنه ۷۵ تا ۸۰ کیلویی استفاده می کردم و این در حالی بود که می توانستم حرکات را با تکنیک صحیح انجام دهم.

پس از آنکه فرم اجرای حرکاتم صحیح و کامل شد قدرتم در اجرای حرکات افزایش یافت. برای بدنسازان مبتدی هم است. که روی توسعه یک بدن بالانس و متناسب متمرکز باشد. شما باید همه گروه های عضلانی بدن را با یک شدت مساوی تمرین دهید وقتی که متوجه نقاط ضعفی در بدن می شوید از سیستم تمرینی اولویتی استفاده کنید تا بتوانید عضله عقب افتاده را به دیگر عضلات برسانید.

بدون توجه به اینکه شما چقدر عضلانی یا حجیم هستید با داشتن یک یا دو گروه عضلانی ضعیف نمی توانید در مسابقه تأثیر گذار باشید.

احتمالاً مهم ترین عنصر در فرمول موفقیت من خواسته و شوق من برای رسیدن به موفقیت بود. هر بدنساز جوانی باید عاشق این ورزش باشد. و بتواند برای رسیدن به هدف خود هر کوششی را انجام دهد. متأسفانه برخی از بدنسازان نوجوان بیش از حد به باشگاه می روند. آن ها از درس خود غافل می شوند، زندگی اجتماعی خود را رها می کنند، کار خود را جدی نمی گیرند و همه چیز را در زندگی قربانی به دست آوردن عضلات بزرگتر و قوی تر می کنند و این اشتباه بزرگی است.

چنانچه در حال ساخت یک اتومبیل باشید، می توانید یک ماشین بسیار تند رو و قوی بسازید که بعد از طی مساحت ۵۰۰ متر بسوزد، یا از سوی دیگر می توانید ماشینی بسازید که به کمک آن بتوانید در خیابان ها بدون مشکل سفر کنید. در این مثال ماشین حکم بدن را دارد. اگر بدن را با استروئید بسازید ۵۰۰ متر بیشتر کار نمی کند. بدن خود را برای تمام عمر نیاز دارید. بنابراین به سلامت آن اهمیت دهید.

شما نباید کار و موقعیت اجتماعی خود را قربانی تمرینات خود کنید چرا که این روش باعث می شود شما آدم ضعیف تری شوید. باید در زندگی خود بین هر چیزی بالانس ایجاد کنید و بدنسازی هم باید یک بخش سالم از زندگی شما باشد.

به نظر من مبتدی هایی که وقت خود را صرف شکل دادن برخی از عضلات به تنهایی می کنند زمان خود را تلف می کنند. زمانی که جوان بودم هرگز حس نمی کردم که بتوانم از یک برنامه تمرین سود ببرم مگر اینکه در آن حرکات پایه ای را با وزنه های سنگین اجرا کنم. و روز بعد هم عضلاتم درد داشته باشند.

ویاتور : برای بدنسازان مبتدی، توصیه می کنم که ۲ حرکت برای هر گروه عضلانی اجرا کنند.

یکی حرکت سنگین پایه ای و دیگری متوسط رو به سنگین با یک حرکت تک مفصلی. مثلاً برای عضلات سینه می توانید یک پرس سینه سنگین اجرا کنید. به همراه قفسه سینه با دمبل، برای حرکت سنگین اصلی توصیه می کنم. ابتدا ۱ الی ۲ ست گرم کردنی اجرا کنید. در حرکت تک مفصلی ۲ الی ۳ ست به صورت هرمی تمرین کنید فرم صحیح اجرای حرکت را رعایت کنید. و در صورتی که یار تمرین دارید یک ست از هر حرکت را تا ناتوانی پیش بروید.

بدنسازان مبتدی در هفته به بیش از ۴ جلسه تمرین نیاز ندارند که در قالب آن ها می توانند هر گروه عضلانی را ۲ روز در هفته تمرین دهند. با برنامه ای که ارائه کرده ام می توانید یک یا دو سال تمرین کنید تا تبدیل به یک بدنساز پیشرفته شوید.

همواره باید روی بکارگیری وزنه های سنگین با تکرار های کم تمرکز کنید. پرس سینه، اسکوات، زیر بغل هالترخم، پرس سرشانه، جلو بازو با هالتر و دیگر حرکات پایه ای باید همیشه در برنامه های تمرینی جای داده شوند.

حرکات تک مفصلی برای قبل از یک مسابقه خوب هستند اما حرکات پایه ای را باید همیشه اجرا کتید. برخی از متخصصین و کارشناسان می گویند که استفاده از وزنه های خیلی سنگین در دوران جوانی می تواند برای مفاصل مشکل ساز باشد.

من موافق با این نظریه نیستم. تا زمانی که فرد بدن خود را به خوبی گرم کند و حرکات را صحیح اجرا کند مشکلی به وجود نمی آید. من خیلی با رشته وزنه برداری مخالف هستم. چرا که در آن به مقدار زیادی لیفت های انفجاری وجود دارد.

ویاتور میگوید: مبتدی ها باید خیلی زیاد مراقب این باشند که تمرین زده نشوند.

آن ها به خیال اینکه هر چه بیشتر تمرین کنند زودتر رشد می کنند. عمدتاً دچار عارضه تمرین زدگی می شوند یعنی که بدن فشار زیادی را تحمل می کند و زمان لازم برای ترمیم خود را نمی یابد. اینکه کمتر از حد لازم تمرین کنید خیلی بهتر است که بیشتر تمرین کنید زمانی که متوجه شوید وزن بدن تان کم می شود و قدرت تان در حال کاهش یافتن است یعنی که دچار تمرین زدگی شده اید.

توصیه نهایی ویاتور این است که همواره مطالعه کنید و جهت کسب دانش تلاش کنید.

یکشنبه و چهار شنبه

شنبه و سه شنبه