شما نمی توانید منیزیم را نادیده بگیرید، مخصوصا وقتی که ویتامین D را به عنوان بخشی از مکمل خود استفاده کنید.
دلیل؟
مواد معدنی در متابولیسم ویتامین D نقش بسزایی دارند. محمد رازاکو، استاد آسیب شناسی در دانشکده پزشکی پوکی استخوان دریاچه اروی در پنسیلوانیا، در بیانیه ای گفت: “مردم مکمل های ویتامین D را مصرف می کنند، اما متوجه چگونگی انجام متابولیسم های آن نیستند.” بدون منیزیم، ویتامین D واقعا بی فایده ست.
رازاکا، جز افرادی بود که به تحقیق درباره منیزیم، پرداخت و تحقیقات او در مجله انجمن استئوپاتی آمریکا در ماه مارس منتشر شد. طبق این تحقیق او نشان داد که حدود ۵۰ درصد از جمعیت ایالات متحده دچار کمبود منیزیم هستند. او همچنین در این باره بیان کرد که: “با مصرف یک مقدارکافی منیزیم، ممکن است بتواند خطر کمبود ویتامین D را کاهش دهد.”
دانشمندان متوجه شده اند افرادی که مصرف منیزیم بالا دارند، دارای تراکم استخوان بالا هستند و خطر ابتلا به پوکی استخوان در مقایسه با افرادی که مصرف منیزیم کمتری دارند بسیار پایین تر است.
از بین مواد غذایی که دارای منیزیم فراوان هستند می توان به بادام، موز، لوبیا، کلم بروکلی، برنج قهوه ای، کاهو، زرده تخم مرغ، روغن ماهی، تخم کتان، سبزیجات، شیر، قارچ، آجیل، بلغور جو دوسر، دانه کدو تنبل، دانه کنجد، سویا، دانه آفتابگردان، ذرت اشاره کرد.
منیزیم چهارمین مواد معدنی فراوان در بدن پس از کلسیم، پتاسیم و سدیم است. این عنصر آنزیم هایی را فعال می کند که در واکنش های بیولوژیکی مهم دخیل هستند، از جمله آنزیم هایی که نقش حیاتی در متابولیسم ویتامین D دارند.
در چند دهه گذشته دریافت منیزیم از غذاهای طبیعی به علت تغییرات ایجاد شده در کشاورزی صنعتی و تغییرات در عادات رژیم غذایی به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. وضعیت منیزیم در افرادی است که عمدتا غذاهای فرآوری شده با غلظت بالا و دانه های تصفیه شده، چربی، فسفات و قند را مصرف می کنند بسیار پایین تر است.
