مایو استاتین حداکثر رشد عضلاتی و چربی سوزی

تکنیک هایی برای حفظ سطوح پایین تر طبیعی مایو استاتین

بین تمام مولکول هایی که در بدن انسان به طور مستقیم بر سایز عضله تاثیر گذارند، مایو استاتین یکی از قوی ترین ها به شمار می آید، بر اساس توانایی بالقوه اش برای ممانعت از رشد عضله مایو استاتین عضوی از خانواده بزرگ فاکتورهای رشد با عنوان TGF-beta است که هر چند یک فاکتور رشد به شمار می آید، ولی در واقع مانع رشد عضله می شود با فعال سازی مسیرهای متعددی که ممانعت می کنند از هایپرتروفی عضله، و همزمان آتروفی عضله را تحریک می کند. با بیان دقیق تر، مایو استاتین از رشد عضله ممانعت می کند، به واسطه سرکوب شکل گیری فیبرهای تازه عضله – پروسه ای که با عنوان مایو جنسیس شناخته می شود، در حالی که همزمان تولید پروتئین ناشی از مسیر m TOR در سلول های عضله را کاهش می دهد.

علاوه بر توانایی مایو استاتین برای توقف رشد عضله، شواهد علمی دیگری ظرفیت مایو استاتین برای افزایش چربی بدن را روشن ساخته، به ویژه از طریق کاهش حساسیت به هورمون لپتین. با توجه به اینکه لپتین سیگنالی برای مغز است که اشتها را کاهش می دهد، در حالی که همزمان نرخ اکسیداسیون اسیدهای چرب را تحریک می کند، کاهش حساسیت لپتین ناشی از مایو استاتین افزایش غذای مصرفی را همزمان با کاهش چربی سوزی در پی دارد که نتیجه آن تجمع ناخواسته ذخایر چربی بدن خواهد بود. خصوصیات مایو استاتین چربی زایی، دلیل دیگری است که افراد بخواهند عملکرد مایو استاتین را کاهش دهند به خصوص در مورد کسانی که در تلاش برای ساختن بدن عضلاتی تر و کم چربی تر هستند. جالب اینکه راه های مبتکرانه ای کشف شده برای سرکوب فعالیت مایو استاتین در جهت ارتقای چشمگیر رشد عضلاتی و چربی سوزی.

تمرین هوازی کم شدت

چنانچه انتظار می رود، مشخص شده تمرین با وزنه باعث کاهش سطوح مایو استاتین می شود، و این یکی از راه های متعددی است که چرا تمرین شدید با وزنه باعث تحریک رشد عضله می شود. اما، مطالعه ای توسط هیتل و همکارانش، بر خلاف انتظار نشان داده تمرین هوازی کم شدت می تواند بطور قابل توجهی سطوح مایو استاتین را کاهش دهد، و این راه منحصر بفردی برای مدیریت مایو استاتین، و پشتیبانی از رشد بشمار می آید.

در مطالعه مذکور، محققان دریافتند سطوح مایواستاتین تا حدود ۳۷ درصد کاهش می یابد پس از اینکه هر ۱۰ مرد تحت بررسی، تمرین هوازی را با شدت کمی اجرا کردند که تنها باعث سوختن ۱۲۰۰ کالری در هفته می شد. جالب اینکه، این مطالعه همچنین نشان داد زمانی که سطوح مایواستاتین کاهش می یابد، افزایش قابل توجهی در حساسیت انسولین رخ می دهد. و انسولین هورمون بی اندازه آنابولیکی است که توانایی افزایش چشمگیر تولید پروتئین عضله، و ارتقاء رشد عضله را دارد؛ این یافته ها مکانیزمی را نشان می دهد که کاهش مایواستاتین، بواسطه تمرین هوازی کم شدت می تواند رشد عضله را تقویت کند.

کراتین

کراتین ترکیبی است که بخوبی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته و به وضوح نشان داده به تقویت سایز و قدرت عضله کمک می کند. هر چند عملکرد دقیق کراتین هنوز به روشنی مشخص نیست، ولی دانشمندان محقق آزمایشات متعددی روی آن انجام داده اند، و برخی از جزئیات عملکردی آن روشن شده. علاوه بر عملکرد روشن کراتین به عنوان یک ملکول اصلی ذخیره ای انرژی مورد استفاده در باز تولید ATP عضله، و از این رو طولانی کردن انقباض عضله، همچنین مشخص شده کراتین شکل گیری سلول عضله و رشد عضله را تحریک می کند. از طریق تحریک تولید پروتئین های عضله از جمله مایوزین. مطالعه ای توسط سارمی و همکارانش نشان داد مصرف کراتین باعث کاهش سطوح مایواستاتین در سلول های عضله می شود، و به رشد عضلاتی چشمگیر می انجامد..

در مطالعه ای،۲۷ مرد سالم تحت تمرین مقاومتی یا تمرین مقاومتی به همراه مکمل کراتین (روزانه۰.۳ گرم کراتین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن، برای بار گیری هفته اول، و به دنبال آن ۰.۰۵ گرم به ازای هر کیلو گرم از وزن بدن برای ادامه مطالعه) برای مجموع هشت هفته پرداختند. در هر دو گروه کاهش سطوح مایواستاتین مشاهده شد، ولی در گروهی تمرین مقاومتی دادند و همزمان کراتین دریافت کردند، کاهش سطوح مایواستاتین به طور چشمگیری بیشتر بود و در کنار افزایش رشد و قدرت عضله. هر چند فعل و انفعال مولکولی دقیق بین کراتین و مایواستاتین هنوز نامشخص است، این مطالعه به روشنی نشان داد کراتین در تنظیم سطوح مایواستاتین نقش دارد و از این طریق رشد و قدرت عضله را ارتفاء می دهد.

ویتامینD

ویتامین D، ویتامین شبه استروئید محلول در چربی است که به عنوان یک پرو هورمون عمل می کند، و در پروسه های متفاوتی در بدن نقش دارد از جمله جذب و متابولیسم کلسیم و فسفر، جهت ارتقاء سلامت استخوان ها، همچنین ویتامین D خصوصیات متعددی برای عضله سازی دارد که با توانایی آن برای تقویت سطوح تستوسترون در ارتباط است.

مطالعه ای توسط گارسیا و همکارانش اثر گذاری جالب دیگری در مورد ویتامینD را بر رشد عضلاتی آشکار کرد. محققان نشان دادند فرار گرفتن در معرض ویتامین D مقدار مایواستاتین یافت شده در سلول های عضلاتی منفک شده را کاهش می دهد، و رشد عضلاتی بیشتری راباعث می شود.علاوه بر کاهش مایواستاتین، این مطالعه نشان داد ویتامینD افزایش در مقدار فولیستاتین را تحریک می کند، که سرکوب کننده قدرتمند مایواستاتین است، و توده عضلاتی را از طریق سرکوب مایواستاتین افزایش می دهد. در نهایت، این مطالعه حاکی از این است که کاهش سطح و فعالیت مایواستاتین ایجاد شده توسط ویتامینD بطر چشمگیری سایز فیبر عضله را افزایش می دهد و نشان دهنده توانایی چشمگیر ویتامین D در افزایش توده عضلاتی است.

آمینو اسید های ضروری (EAA ها)

قبلاً مطالعات بسیار متعددی، گزارش کرده اند EAA ها بطور قدرتمندی تولید پروتئین عضله تحریک شده توسطm TOR را فعال می کنند، و به سایز عضلانی بیشتر منجر می شوند. اما، مطالعه ای توسط دورموند و همکارانش، نشان داد EAA ها توانایی قدرتمند منحصر بفردی دارند برای کاهش رو نویسی ژنتیک مایواستاتین در سلول های عضله.

EAA ها سطوح مایواستاتین را کاهش می دهند با تحریک تولید دسته ای از ملکول ها که با عنوان micro – RNA شناخته می شوند و توانایی دارند که با قدرت سطح رو نویسی ژن های خاصی را کاهش دهند. یافته منحصر بفرد در مطالعه مذکور این بود که در پی مصرف ۱۰ گرم EAA ها، مولکول های micro-RNA متعددی در عضله اسکلتی تولید می شود، که به طور چشمگیری روی نویسی مایواستاتین را کاهش می دهد، تا حدود ۵۰ درصد.

جالب اینکه مطالعه دیگری، توسط کالیس و همکارانش نشان داد مایواستاتین هدف تنظیم micro-RNA است؛ که مولکو ل micro-RNA با نام ۲۰۸a-miR از طریق سرکوب رونویسی مایواستاتین، هایپر تروفی عضله را تقویت می کند.

هر چند کار بیشتری مورد نیاز است برای روشن ساختن نقش دقیقی که micro-RNA در تنظیم مایواستاتین و توده عضلانی پس از مصرف آمینو اسیدهای ضروری دارد، ولی مجموعاً این دو تحقیق تازه راه کاملاً نوین و قدرتمندی را در اختیار گذاشته برای کاهش مایواستاتین، که امکان شکل گیری دیدگاه های تازه ای را برای تحریک رشد عضلانی بسیار زیاد فراهم کرده.

به حداکثر رساندن رشد عضلانی و چربی سوزی

در مجموع، مایواستاتین هدف بی اندازه خاصی است که حتی کمی کاهش در فعالیت آن باعث رشد عضلانی چشمگیری خواهد شد، در حالی که همزمان کاهش قابل توجه ذخایر چربی بدن را هم در پی خواهد داشت. علاوه بر این، یافته های علمی راه های مختلفی را برای کاهش فعالیت مایواستاتین روشن ساخته که به طور بالقوه توانایی افزایش ظرفیت عضله سازی را همزمان با کاهش مقدار چربی بدن فراهم می کند. به طور دقیق تر، رژیمی که با کراتین، ویتامینD و EAA ها تقویت شده باشد در کنار تمرین هوازی کم شدت در پایان جلسه تمرین شما، می تواند به طور بالقوه از ظرفیت اثر گذاری منفی مایواستاتین بر ارتفاء فاکتورهای آمادگی بکاهد، در حالی که همزمان رشد عضله و چربی سوزی را به حداکثر می رساند.