ارائه نتیجه تحقیقات جدید در زمینه دارویی کلن بوترول
هورمون رشد بافت همبند را تقویت می کند.
بافت هم بند باعث قدرت و ثبات مفاصل، پوست و عضلات می شود. بافت همبند در حرکات نقش دارد با ایجاد خواص الاستیک برای عضلات جابه جا کردن وزنه یا انجام تمرینات پلایومتریک این ساختارها را تحت کشش قرار م یدهد، که باعث افزایش نیروی خروجی در طول انقباض های عضلانی می شود. بافت همبند همچنین کمک می کند به تثبیت ستون فقرات، که بعنوان پایه ای برای عضلات بالا و پایین تنه عمل می کند. استفاده از GH باعث بهبود عملکرد ورزشی در ورزشکاران سالم نمی شود. به نظر می رسد مطالعات انجام شده دچار همان مشکلی هستند که در طول مطالعات اولیه در مورد استروئیدها هم وجود داشت: آن ها از دز کافی استفاده نمیکردند. درمان با GH ترمیم بافت همبند پس از آسیب را تسریع میکند. تاندون ها و لیگامنت ها سیستم خون رسانی ضعیفی دارند، و مفاصل هم بخش زیادی از مواد مغذی را از مایع مفصلی(مایع سینویال) دریافت میکنند. مکمل های هورمون رشد ترمیم این بافت ها را سرعت میبخشد و امکان تمرین سخت تر با درد کمتر را برای ورزشکاران فراهم میکند. آثار تقویت کنندگی GH بر بافت همبند دلیل مهمی است که چرا ترکیب مؤثری برای تقویت عملکرد ورزشی بشمار می آید.
هورمون رشد باعث کاهش ذخایر چربی می شود ولی در عین حال مقاومت انسولین را افزایش می دهد.
هورمون رشد (GH) هورمون آنابولیک قدرتمندی است که به عضله سازی کمک می کند و از ذخایر چربی می کاهد. GH همچنین کمک می کند به بافت هم بند – تاندون ها، لیگامنت ها، و بافت ساختاری عضلات.
یک باور رایج بین بدنسازان این است که GH باعث ساختن سلول های تازه عضله می شود (هایپرپلازی)، در حالی که استروئیدهای آنابولیک باعث افزایش سایز سلول های موجود می شوند (هایپرتروفی). این شاید نوعی تصور رؤیایی است. در حالیکه تحقیقاتی رشد سلول در قلب و عضلات صاف را نشان داده، ولی شواهد محکمی در مورد ساخته شدن سلول های جدید عضله در نتیجه مصرف GH در انسان وجود ندارد. شواهد غیر رسمی در ورزشکاران حاکی از این است GH به میزان قابل توجهی در بدنسازان نخبه ای که تمرینات شدید انجام می دهند، آثار آنابولیک دارد. از سوی دیگر ذخایر چربی به سختی کاهش می یابند. به همین دلیل مصرف هورمون رشد در میان بازیگران و مدل ها هم مشابه ورزشکاران، رواج ندارد، به این دلیل که خواص چربی سوزی قدرتمندی دارد. GH باعث می شود سلول های چربی، چربی را به داخل جریان خون رها کنند و از ذخیره سازی چربی جدید توسط آن ها ممانعت می کند. بدنسازان که از این دارو استفاده کرده اند تقریباً همگی بر این مسئله تأکید داشته اند که به کات شدن عضلاتشان کمک کرده. اما، مصرف GH همزمان افزایش مقاومت انسولین را در پی دارد، و به این معنی است که برای بدن حفظ تعادل قند خون دشوارتر می شود. مقاومت به انسولین حتی وقتی افراد مقدار قابل توجهی از چربی بدنشان کاهش یافت مشاهده شد. زمان با GH مثل یک شمشیر دوبله است: از سویی چربی سوزی را تقویت می کند، و از سوی دیگر باعث افزایش مقاومت به انسولین می شود، از این رو اثر کلی مصرف GH بر سلامت افراد بزرگسال در هاله ای از ابهام است.
کلن بوترول از آتروفی عضلات جلوگیری می کند
کلن بوترول در گذشته برای درمان مشکلات ریه از جمله آسم استفاده می شد. ورزشکاران از این دارو( که یک بتا- ۲ آدرنرژیک است) برای کاهش ذخایر چربی، ممانعت از آتروفی عضله و افزایش توده بدون چربی بدن استفاده می کنند. آثار مفید آن بر ترکیب بدنی و عملکرد ورزشی در حیوانات مشاهده شده، ولی مطالعات کمی در این ارتباط در انسان ها انجام شده. داروی مذکور باعث افزایش سرعت انقباض در موش های تمرین کرده شد ولی کاهش استقامت در قدرت، بدلیل از دست رفتن آنزیم های اکسیداتیو (که در متابولیسم اکسیژن دخیلند). دانشمندان دانشگاه فلوریدا دریافتند کلن بوترول افزایش هایپرتروفی عضله را در پی دارد، ولی بطور عمده از طریق ممانعت از آتروفی (تجزیه عضله) عمل می کند. عوارض جانبی آن عبارتند از بی خوابی، ریتم نامنظم قلب، اضطراب، سرکوب اشتها و حالت تهوع. عوارض سوء شدیدتر عبارتند از بزرگ شدن قلب، نارسایی قلبی و حمله قلبی. در مجموع کلن بوترول داروی آنابولیک مؤثری است، ولی عوارض سوء خطرناکی دارد.
*