زمان های قدیم را اگر به خاطر داشته باشید و آن را از نکته نظر مصدومیت ها با زمان های حال قیاس کنید خواهید یافت که میزان مصدومیت در زمان های قدیم علیرغم اینکه نحوه ی اجرای حرکات را بلد نبودیم و کمربند نداشتیم، زانو بند نداشتیم و وزنه ها هم استاندارد نبودند در قیاس با الان که با وزنه های خوب تمرین می کنیم و زانوبند و کمربند و انواع و اقسام مکمل های غذایی می خوریم بسیار بسیار کمتر بود.
من به ندرت کسی را در باشگاه می دیدم که از دردهای مزمن و زانو درد و درد مفاصل و یا حتی پارگی تاندون و این قبیل موارد رنج ببرد. نهایت مصدومیت هایی که دامنگیر افراد می شد پیچ خوردگی پا و یا وارد آمدن فشار بیش از حد به مچ بود که به خودی خود و بعد از مدت بسیار کوتاهی بر طرف می شد ولی امروزه به ندرت کسی را می توان یافت که در سلامت کامل بوده و از زانو درد و درد مفصل و درد سرشانه و یا پارگی و التهاب تاندون در عذاب نباشد! چرا؟
چندی قبل سفری به دل کویر مرکزی ایران داشتم و مدتی مهمان محلی ها بودم. غذاهایی با گوشت شتر و مرغ های محلی و ماست شتر به همراه سبزیجات محلی می خوردم و در طی این مدت کوتاه میزان انرژی مضاعفی در بدن خود حس می کردم به نحوی بود که گویا در دوره های پپتید و استروئیدهای حیوانی هستم هرچند با این سابقه درخشانی که من دارم دیگر استروئیدهای حیوانات هم بر روی ما تاثیر چندانی ندارد!
سبزی هایی که به صورت طبیعی و بدون دخالت کود شیمیایی و بدون اینکه برای مصارف تجارتی و کسب درآمد کاشته و برداشته شده بود را که می خوردم معنای از یاد رفته ای سبزی خوردن را دوباره تجربه می کردم و صد البته باقی غذاها و خوردنی هایی که برایم می آوردند. بوی سبزی خوردن از فاصله ی سه متری قشنگ قابل تشخیص بود و زمانی هم که سبزی را می خوردی برخلاف سبزی هایی که در شهرهای بزرگ یافت می شود احساس خوردن مقوا و یا کاغذ به آدمی دست نمی داد و واقعا حس می کردی چیزی که میخوردی سبزی خوردن است نه برگ چغندر!
دگرگونی تغذیه:
زمانی که تغذیه ما دچار دگرگونی های شدید شده است و زمانی که از یک سو به فست فود و غذاهای بسته بندی شده و بی ارزش روی آورده ایم و از سوی دیگر غذاهای غیربسته بندی شده ای هم که مصرف می کنیم غذاهایی هستند که کیفیت سابق را نداشته و با استفاده از روش های نوین شیمیایی و صرفا برای کسب درآمد و تولید و به بازار عرضه می شوند نمی توان انتظار داشت که بدن ها همان بدن های سال های گذشته باشد ولی بحث ما در این مقاله این نیز نیست!
از گذشته تا به امروز:
می گویند گداها بعد از یک عمر گدایی هرچیزی را هم که فراموش کرده باشند شب جمعه ها را هرگز فراموش نمی کنند. ما همه بعد از این همه سال سر و کله زدن با وزنه و دمبل و هالتر در هر زمینه ای هم که کودن باشیم در زمینه وزنه و دمبل و بدن و آناتومی، مختصری بلدیم و زمانی که باشگاه ها و دستگاه های مختلف را امتحان می کنیم اولا تمرکز فشاری که از هر حرکت و از هر دستگاه بر عضلات هدف وارد می شود را در همان تکرار اول به خوبی متوجه می شویم در ثانی میزان فشار مخربی که در جریان اجرای هر حرکت بر تاندون ها و مفاصل وارد می شود را به دقت بسیار بالایی تخمین می زنیم و پیش بینی می کنیم که تمرین طولانی مدت با این دستگاه ها چه فجایعی را می تواند در آینده رقم بزند.
حدود بیست و دو سه سال قبل صاحب باشگاهی که در آن باشگاه به همراه جمعی از دوستان آن دوران تمرین می نمودیم کمی تا قسمتی قر و اطوار آمد جمیعا جمع شدیم و محلی را اجاره کردیم و دست به دست هم دادیم تا باشگاهی فراهم کرده و تمرینی بنماییم! آهن قراضه هایی که داشتیم را بردیم دادیم برایمان وزنه ریخته گری کردند! وزن وزنه های ۱۰ کیلوگرمی که حاصل کرده بودیم بین ۸.۵ تا ۱۳.۲ کیلوگرم متغیر بود!!!
اگر زنده است خدا عمر طولانی اش دهد و اگر مرده است خدا رحتمش کند، رفیقی داشتیم که جوشکار فرغون و نهایتا ترک بند موتور سیکلت بود و نشستیم با هر بدبختی و فلاکتی بود اینو تفهیم کردیم که با استفاده از آهن آلاتی که داشتیم و فراهم کرده بودیم دستگاه بدنسازی همانند میز پرس، میز بالا سینه و حتی لت و زیربغل پارویی و لاری و … برای ما بسازد.
دستگاه هایی که مهندس طراحش من و دوستان بوده باشیم و ساخت و تولید آن توسط دوست فرغون سازمان به نتیجه برسد قابل پیش بینی است که چه ملغمه ای از آب در می آید و بد نیست بدانید که سال ها با این دستگاه ها تمرین کردیم و صد البته دستگاه جوش و این دوست فرغون سازمان هم همیشه در باشگاه بود و هرجا نیاز به تغییرات و بهینه سازی بود و مغزمان پردازش جدید می کرد همانجا اصلاحات سخت افزاری و فیزیکی را صورت می داده و مقداری آب بر روی محل جوش می پاشیدیم تا خنک شود و ست بعدی را اجرا میکردیم.
زمان گذشت و بدنسازی که آن دوران، ورزش چندان با کلاسی نبود و زید مورد پسند عموم نبود مورد پسند واقع افتاد و همه گیر شد و انبوهی از دستگاه ها اعم از خارجی اصل، خارجی چینی، خارجی تایوانی و داخلی درجه یک و دو و سه و غیره به بازار عرضه شد و این رشته دگرگون شد.
در طول این دو دهه و اندی با دستگاه های زیادی تمرین کرده ایم. وزنه های آزاد را همیشه ترجیح داده ام ولی انصافا از فشار بسیار تمرکز یافته ای که پاره ای از دستگاه ها بر عضلات هدف وارد می کنند نیز نباید غافل شد که واقعا قابل تامل است.
دستگاه های مشکل ساز:
امروزه شرکت های مختلفی اقدام به تولید و عرضه ی دستگاه های بدنسازی می کنند و امروزه پرورش اندام منهای دستگاه مقوله ی قابل تصوری هم نیست و الزاما باید به دستگاه ها احترام گذاشت ولی از این مسئله نیز نباید غافل شد که پاره ای دستگاه ها که کیفیت و استاندارد های لازم را نداشته و صرفا کپی برداری ناقص از روی دستگاه های اصل هستند نه تنها فشار تمرکز یافته ای بر عضلات هدف وارد نمی کنند بلکه فشار بسیار خرد کننده و آزار دهنده و مصدومیت زایی را بر بدن و مفاصل و تاندون ها وارد می کنند که کار طولانی مدت با این دستگاه ها یقینا به مصدومیت های شدید ورزشی و تخریب بافت هایی همانند مفاصل و تاندون ها منجر خواهد شد کما اینکه منجر شده است.
به دلیل اینکه ابدا تمایل نداریم از گفته های ما برداشت های تجاری و تبلیغاتی شود و ابدا هم قصد نداریم تبلیغ منفی علیه شرکت های دستگاه ساز بکنیم از ذکر اسامی و مارک های خوب و به درد نخور خودداری می کنیم ولی به این مهم اشاره می کنیم تاثیری که کار طولانی مدت با پاره ای از دستگاه های بی کیفیت و غیراستاندارد و دست ساز در تخریب مفاصل و بدن و در آسیب های ورزشی داشته است استروئید در بیماری جسمی و روحی و روانی ورزشکاران نداشته است و این موضوع تا به اندازه ای جدی و حاد است که من در صورتی که وسایل موجود در باشگاه ها کیفیت لازم را نداشته باشد صرفا از وزنه های آزاد برای تمرین دادن خود و اطرافیان بهره می گیرم و بس و عطای این دستگاه ها را به لقایشان می بخشم و خلاص!
انتخاب درست دستگاه:
در تمریناتی که دارید به این مهم توجه داشته باشید که تمرین نکردن با دستگاه ها از تمرین کردن با دستگاه هایی که استانداردهای لازم را ندارد به صرفه تر و سالم تر است. در این میان از این نکته نیز نباید غافل شد که برخی نمونه از دستگاه ها آنچنان با ظرافت و زیبایی و با دانش بسیار بالای مهندسی پزشکی طراحی و ساخته شده است و تمرین با این دستگاه ها عالی ترین درجه از تمرکز فشار بر روی عضلات هدف را برای ورزشکار ممکن می سازد و ورزشکار از کار با این دستگاه ها کمترین احساس ناراحتی و فشار مخرب بر روی بدن و مفاصل و تاندون ها احساس نمی کند و این در حالی است که در برخی نمونه ها میزان فشار مخربی که بر بدن وارد می شود بسیار چشمگیر تر از فشار سازنده ای است که قرار است بر عضلات هدف وارد شود ولی نمی شود.
در مقالات آتی بیشتر در این مورد صحبت خواهیم کرد و عمق مطلب ذکر شده در این مقاله را نیز کسانی بیشتر درک می کنند که تجربه ی کار با انواع مختلف از دستگاه های بدنسازی را داشته اند ولی اجالتا به همین بسنده می کنیم که استاندارد نبودن دستگاه هایی که با آنها تمرین می کنید می تواند زمینه را برای بروز مصدومیت های زمین گیر کننده ی ورزشی فراهم کند.
