تصور ذهنی و اندامی متناسب
اگر کمی به اطرافیان خودمان دقت کنیم، می بینیم کلیشه هایی در زمینه قضاوت درباره افراد وجود دارد که بخش بزرگی از آن، به وضعیت ظاهری فرد بستگی دارد. اگر در برخورد اول با فرد لاغر یا متناسبی رو به رو شویم، نا خود آگاه او را فردی پرکار، موفق، محبوب، قوی و خود ساخته می بینیم. بر عکس، در برخورد با یک فرد چاق، ذهن ما به صفاتی مانند تنبلی، بی توجهی و ضعف اراده سوق می‌یابد. این کلیشه ها گاهی در ذهن ما اعتقادی را به وجود می آورند که منشأ برخی عملکرد‌های ماست تا بتوانیم به معیارهای ارزشی جامعه نزدیک تر شویم؛ در حالی که ممکن است بر اثر افراط و تفریط در موضوعی خاص، دچار مخاطرات ناشی از آن ها بشویم و اگر نتوانیم به آنچه هدف مان است برسیم، در بهترین حالت دچار افسردگی ناشی از احساس شکست شویم…
تناسب اندام ایده آل
زمانی که دست یافتن به لاغرترین اندام در دخترها و عضلانی ترین اندام برای پسرها حد نهایت آرزوها و آمال باشد، با اختلال های رفتاری در میان جوانان رو به رو می شویم که دست زدن به رژیم های غذایی غلط، تمرینات بدنی وحشتناک، توسل به انواع و اقسام داروهای لاغر کننده و عضله ساز و… از جمله عادی ترین آنهاست. ممکن است جوانان خود را در معرض گرسنگی های طولانی مدت و کشنده قرار دهند زیرا از اندام خود راضی نیستند. ممکن است داروها یا موادی را استفاده کنند که عوارض جبران ناپذیری داشته باشد و به این ترتیب ممکن است سلامت خود را به خطر بیندازند. به یاد داشته باشید که وضعیت بدنی شما تحت تاثیر عوامل متعددی است که تغییر برخی از آن ها در حوزه اختیار شما نیست. عواملی مانند فرم ساختمانی بدن یا به اصطلاح تیپ بدنی، استخوان بندی، شیوه ذخیره سازی چربی در بدن و … به شما به ارث رسیده‌اند و تحت تاثیر عوامل ژنتیکی هستند بنابراین شما نمی‌توانید آن ها را تغییر دهید. بعضی از افراد به طور ژنتیک فاقد مواد اولیه برای ساختن یک اندام مانکنی هستند و رعایت رژیم های سخت و انجام فعالیت های بدنی توان فرسا هم نمی‌تواند این اندام ها را در آنها به وجود آورد. برای مثال در آمریکا تنها ۵ درصد زنان به طور ژنتیکی اندامی کشیده و لاغر دارند. درباره آقایان هم همین طور است. در آقایان محدودیت فیزیولوژیکی درباره مقدار عضله ای که فرد می‌تواند داشته باشد، وجود دارد که بر اساس آن درصد چربی و عضله او تعیین می‌شود. به عبارت دیگر، از نظر فیزیولوژیک غیر ممکن است که شما بتوانید مقدار نا محدودی عضله در بدن خودتان به وجود بیاورید حتی اگر ساعت ها ورزش کنید و رژیم های سخت بگیرید بنابراین باید واقع گرا باشیم و از خود توقع معقول داشته باشیم.
آیا وزن آرمانی، کلید دستیابی به سلامت، موفقیت، زیبایی و خوشبختی است؟
بدون شک برای دستیابی به هر یک از خواسته های بالا، تنها وزن آرمانی کلید طلایی نیست. در حوزه سلامت، تکیه بر وزن به تنهایی و به عنوان شاخصی که نشان دهنده سلامت شما باشد، مدت ها است با تردید رو به روست. به تازگی دانشمندان اخطار داده اند تمام افراد لاغر سالم نیستند. بر عکس ممکن است به علت تجمع چربی در ارگان های داخلی با خطر بیشتر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی مواجه باشند. در این حوزه، عوامل دیگری مانند فشار خون، میزان کلسترول و قند خون، چگونگی شیوه زندگی و… دخالت دارند. برای شناخت تاثیر وضعیت اندام بر میزان موفقیت، یکی از دوستان موفق خود را در نظر بیاورید. او چه خصوصیاتی دارد؟ حالا یک پزشک، وکیل و … را در نظر بیاورید. چه عواملی در موفقیت آن ها موثر بوده است؟ آیا لزوما تمام افرادی که مدل مقبول شما هستند، در زندگی افراد موفقی به حساب می آیند؟
چه کنیم تا تصور ذهنی ما از اندام مان بهتر شود؟
تنها روی وزن تان متمرکز نشوید. وزن به تنهایی شاخص خوبی برای برآورد وضعیت شما نیست. به یاد داشته باشید چیزی به نام «وزن درمانی» که برای همه یکسان باشد، وجود ندارد. برای هر نفر با توجه به قد او، استخوان بندی و تیپ بدن او، محدوده وزنی سالمی وجود دارد که مختص اوست. به یاد داشته باشید برای میزان عضلاتی که می‌تواند در بدن شما به وجود آید، محدودیت وجود دارد که این محدوده به طور طبیعی در بدن شما کنترل می‌شود. به جای این که به فرم ظاهری خود بپردازید، سعی کنید جنبه های دیگر شخصیت خود را القا دهید. به این ترتیب و با افزایش اعتماد به نفس ناشی از تصحیح تصور ذهنی شما نسبت به اندام تان می‌توانید به خواسته هایی که به اشتباه انتظار برآورده شدن آن ها را فقط از وضعیت بدنی خود دارید، دست یابید. به جسم خود احترام بگذارید و وضعیت ژنتیکی آن را بپذیرید. احترام به جسم به معنی مراقبت از آن برای نگهداری از بهترین وضعیت سلامت آن است. خود را با دیگران مقایسه نکنید. سعی کنید بهترین شکل خودتان باشید.
