آمینو اسیدهای زنجیره دار یا شاخه ای شامل لوسین، ایزولوسین، و والین هستند. در بسیاری از باشگاه ها به نظر میرسه که اکثر افراد به دلیل توجه زیادی به کراتین، از آمینو اسیدهای زنجیره در جهت رشد عضله غافل شده اند.
دقت کنید که کراتین درسته که یک محصول عالی هست ولی هیچ اثری در تولید پروتئین بعد از تمرین نداره. این در حالیست که تاثیرات آمینو اسیدهای زنجیره در روی رشد عضله، سنتز پروتئین و ریکاوری غیر قابل انکار هست.
در تحقیقی نشان داده شد که مصرف این آمینو اسیدها قبل از اجرای یک ساعت دویدن موجب ریکاوری بصورت افزایش سطح هورمون رشد و تستوسترون شد. میزان تستوسترون در طول تمرین تغییری نکرد ولی در طول مرحله ریکاوری بعد از مصرف آمینو اسیدهای زنجیره دار افزایش یافت.
این آمینو اسیدها جهت نگهداری بافت عضلانی مورد نیاز هستند و همینطور موجب حفاظت از ذخیره گلیکوژنی عضلات میشوند. همچنین این آمینو اسیدها در طول تمرین از تجزیه پروتئین های عضلات جلوگیری میکنند.
سنتز پروتئین در عضلات اسکلتی توسط مصرف غذاها و عمدتا به دلیل این آمینو اسیدهای شاخه دار هست. برای مثال، مشاهده شده که تزریق مخلوطی از آمینو اسیدها که حاوی تمامی آمینو اسیدها بجز آمینو اسیدهای شاخه دار بود، هیچ تاثیری بر روی سنتز پروتئین نداشت.
مزیت آمینو اسیدهای زنجیره دار برای کسی که میخواهد عضله اضافه کند ولی در حال رژیم است این است که این آمینو اسیدها اولان کالری بسیار کمی تولید میکنند و دار ضمن منحصرا در عضلات به مصرف میرساند بنا بر این بسیار آنابولیک هستند.
از سه آمینو اسید زنجیره دار، لوسین مهمترین تاثیر رو در تحریک پروتئین سازی دارد. تحقیقات جدید نشاند داد که موثرترین آمینو اسید از این گروه، همان لوسین هست که موجب افزایش سنتز پروتئین میشود.
در مقایسه با مصرف تنها والین یا ایزولوسین، لوسین بی همتا هست زیرا که تنها تنظیم کننده سنتز پروتئین در عضلات اسکلتی هست. در حقیقت در تحقیقی وقتی لوسین به تنهائی به خورد موش های گرسنه رسید نشاند داد شد که تاثیرش در سنتز پروتئین در عضلات مانند دادن غذای کامل به موش ها بوده هست.
مطالعات دیگر که منحصرا روی عضلات جدا شده انجام گرفته نشاند داد که لوسین منحصرا برای تولید پروتئین کافی میباشد.
چیزی که در مورد لوسین جالبتر به نظر میرسه اینه که لوسین منحصرا پروتئین سازی رو در عضلات اسکلتی انجام میده نه در بقیه نقاط بدن. مثلا مصرف لوسین تاثیری در سنتز پروتئین در کبد مثل بقیه آمینو اسیدها نداره. این بدین معنی هست که عضلات اولین اولویت رو در جذب لوسین دارند. در مقایسه بقیه آمینو اسیدها در دستگاه گوارش هضم و جذب میشوند.
بنا بر این به نظر میرسد که نقش تنظیم کنندگی لوسین منحصر به عضلات باشه. لوسین بیشترین تاثیر رو در شرکت در عضله سازی عضله نسبت به دیگر آمینو اسیدها داره. یک تحقیق در سوئد گزارش کرد که وقتی به بیماران لوسین تزریق شد و سپس از بافت عضلانی آنها بیوپسی (نمونه) گرفته شد، میزان لوسین داخل سلولی نسبت به دیگر آمینو اسیدها ۳ برابر افزایش یافته بود.
ولی میزان دیگر آمینو اسیدهای داخل سلول تغیری نکرده بودند و این در حالی بود که سنتز پروتئین عضلانی نیز افزایش یافته بود.
