برنامه بدنسازی

موزیک بدنسازی

کلیپ بدنسازی

معرفی کارخانه بدنسازی

آموزش مربیان

کاتالوگ

مقالات

مشاوره تجهیز باشگاه

اخبار بدنسازی

لیست مربیان بدنسازی

لیست باشگاه بدنسازی

تبلیغات

برنامه بدنسازی

موزیک بدنسازی

کلیپ بدنسازی

معرفی کارخانه بدنسازی

آموزش مربیان

مقالات

اخبار بدنسازی

کاتالوگ

مشاوره تجهیز باشگاه

تبلیغات

لیست باشگاه بدنسازی

لیست مربیان بدنسازی

logo
منو
برنامه بدنسازی

موزیک بدنسازی

کلیپ بدنسازی

معرفی کارخانه بدنسازی

آموزش مربیان

کاتالوگ

مقالات

مشاوره تجهیز باشگاه

اخبار بدنسازی

لیست مربیان بدنسازی

لیست باشگاه بدنسازی

تبلیغات

برنامه بدنسازی

موزیک بدنسازی

کلیپ بدنسازی

معرفی کارخانه بدنسازی

آموزش مربیان

مقالات

اخبار بدنسازی

کاتالوگ

مشاوره تجهیز باشگاه

تبلیغات

لیست باشگاه بدنسازی

لیست مربیان بدنسازی

گلایه های جی کاتلر از وزن سنگین قهرمانان

قهرمانان حرفه ای مسابقات بدنسازی امروزه بزرگترین چشمه های عضلانی موجود روی کره زمین هستند که گاهی باور کردن فیزیک آنها دشوار است.

جی کاتلر در این مقاله از مصائب و مشکلات سنگین وزن بودن سخن گفته! زمانی که آنها به وزن ۳۰۰ پوند معادل ۱۳۶ کیلو می رسند ظاهراً زندگی برایشان سخت می شود.

اما نکته بسیار جالبی که لابلای حرف های کاتلر می خوانید این است که خودش میل چندانی به بالابردن وزن ندارد و این سیستم داوری است که بدنسازان حرفه ای را مجبور می کند تا بیشتر و بیشتر حجم عضلانی تولید کنند.

عبور از ۱۳۶ کیلوگرم

خوشبختانه اکثر اوقات در طول سال کمتر از ۱۳۶ کیلوگرم هستم، اما وقتی به این وزن می رسم، خیلی مسائل حاشیه ای پیدا می کنم. هر چه که بزرگتر می شوید نیاز به استراحت بیشتری پیدا می کنید و انرژی و استقامت لازم برای انجام خیلی از کارها را از دست می دهید در نتیجه نیاز بدن به خواب هم اضافه می شود. خواب برای رشد ضروری است، اما حتی زمانی که در حال رانندگی هستم، نیز بازنگهداشتن چشمانم گاهی اوقات سخت می شود.

در مورد غذا هم باید بگویم که بیشتر غذا می خورم. بنابراین هزینه های تغذیه نیز بیشتر می شود. با وزن زیاد حین تمرین تنفس در تمرین اندکی دشوار می شود. سنگین شدن وزن تنفس بین ست های تمرین را سخت می کند به ویژه اگر بخواهیم استراحت ها را کوتاه تر کنم مشکل بیشتر می شود.

در این اوقات مثل یک اسب مسابقه ای نفس نفس می زنم.

زمانی که از مسابقات بازنشسته شوم وزنم را روی ۱۰۰ الی ۱۰۵ کیلو حفظ می کنم. زمانی که بدنسازی را آغاز کردم وزنم حدود ۱۱۰ کیلو بود و نمی گویم که بی صبرانه منتظر رسیدن به وزن ۱۳۶ کیلو بودم.

انجام هر کاری با وزن سنگین دشوارتر می شود. جفت کردن کفش ها که امری ساده است برای سنگین وزن ها کار ساده ای نیست. مشکل اصلی دیگر این است که باید همه فعالیت های خود را براساس وعده های غذایی خود تنظیم کنید. البته خواب و تمرین هم که جای خودش را دارد.

بدنسازی شغل من است و باید آن را زندگی کنم و شرایطش را بپذیرم. در وزن بالا بدن گرم تر است و بیشتر از حد معمول تعریق خواهد داشت. لباس ها به خوبی اندازه شما نمی شوند. تی شرت های خود را سایز x4 یا x5 می خرم و می دانید که پیدا کردن لباس هایی با این سایز دشوار است و زمانی هم که پیدا شوند بسیار گران قیمت هستند.

این بخشی از بدنسازی حرفه ای است. مسابقه دادن به ویژه در این سطح نیاز به حجم عضلانی زیادی دارد و با توجه به ساختار بدنی ام باید حجم زیادی تولید و حفظ کنم. من باید از لحاظ عضله به رقیبان خود غلبه کنم و با این روش می توانم قهرمان شوم. با حفظ عنوان آقای تناسب نمی توانم قهرمان المپیا باشم، بنابراین اگر مثل فلکس ویلر وزنم را زیر ۱۰۵ کیلو برسانم و سعی کنم فرم بدنم را مثل او پرورش دهم به قهرمانی نمی رسم.

آیا این مقاله مفید بود؟ امتیاز دهید

اولین امتیاز را بدهید
مقالات تصادفی

اگر سوال جدیدی دارید در زیر این مطلب مطرح کنید تا به سوال و جواب ها اضافه شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

درج آگهی بدنسازی