هیپرتروفی
امروزه برنامه ها و سیستم های تمرینی متعدد و گاه ضد و نقیضی برای تمرین دادن عضلات و برای تحریک کردن و وادار کردن آنها به رشد پایدار ارائه و توصیه می شود و استفاده از این شیوه های تمرینی که در اغلب موارد نیز به جای ریشه گرفتن از تحقیقات علمی از مشاهدات مستقیم و غیر مستقیم شیوه های تمرینی قهرمانان اسبق و فعلی و یا از تجارب و شنیده ها منشاء می گیرند همواره به مثابه رها کردن تیری در تاریکی بوده است که اصابت کردن و یا نکردن آن به هدف نیز به شانس و اقبال و پاره ای مسائل غیر قابل پیش بینی دیگر بستگی داشته است!
اما ناگفته پیداست در پرورش اندام نوینی که بر روی سن مسابقات جهانی و بین المللی جاری است دیگر جایی برای برنامه ریزی های غیر علمی و غیر اصولی و جایی برای به اجرا گذاشتن شیوه های سنتی و فرسوده نبوده و استفاده از روش هایی همچون آزمون و خطا نیز در این سبک از پرورش اندام که سبک غالب امروز این ورزش نیز محسوب می شود محلی از اعراب نخواهد داشت.
همانگونه که از تیتر مطلب نیز می توان حدس زد در این مبحث در مورد یکی دیگر از سیستم های تمرینی پیشرفته که به نام سیستم تمرینی هیپرتروفی نیز معروف شده است صحبت خواهیم کرد. لازم به ذکر است که رشد و توسعه این سیستم تمرینی را مدیون فردی به نام “Brian Haycock” هستیم.
در مورد کلیات سیستم تمرینی HIIT اجرا و به کار بستن آن بسیار طاقت فرسا بوده و آدمی را گاه تا مرز غش کردن نیز پیش می برد. اساس کار این سیستم بر پایه افزایش شدت تمرین استوار است و کارایی آن نیز به تجربه ثابت شده است اما سیستمی که در این مبحث قرار است به آن بپردازیم با ملایمت و ملاطفت بیشتری همراه بوده و دشواری های معمول سیستم تشریح شده قبلی را ندارد.
به عبارتی می توان گفت که سیستم HST بر پایه اصول اولیه:
تناوب (فرکانس)، افزایش بار مکانیکی، پیشروی (یک گام به جلو) و همچنین استراتژی غیر شرطی سازی بنا نهاده شده است.
