آیا موقعیت قرارگیری پنجه های پا در حرکات ساق، تأثیری بر فشار حرکت روی بخشهای مختلف ساق پا دارد؟
یک تردید قدیمی در مورد تمرین ساق پا وجود دارد، مبنی بر اینکه آیا باید پنجه ها را رو به داخل یا خارج قرار داد، یا اینکه حفظ آنها بطور مستقیم رو به جلو بهترین حالت است.
بر این اساس برخی بر این تصورند که قرار دادن پنجه ها رو به داخل باعث اعمال فشار بیشتر بر بخش خارجی ساق پا و انحراف آن ها به سمت خارج باعث اعمال فشار بر بخش داخلی ساق خواهد شد.
محققان دانشگاه ایالتی آتلانتیک (ساوانا- جورجیا) فعالیت عضلانی بخش داخلی عضله دوقلو و بخش خارجی این عضله را در افرادی که تحت اجرای حرکت ساق پا ایستاده در سه حالت مختلف قرار گرفته بودند، بررسی کردند: پنجه ها رو به جلو، پنجه ها رو به داخل و پنجه ها رو به خارج.
دانشمندان در نشست سالیانه کالج طب ورزشی آمریکا گزارش کردند که وقتی افراد حرکت ساق پا ایستاده را اجرا می کنند، در حالی که پنجه هایشان رو به جلو قرار دارد، تقریباً فعالیت عضلانی مشابهی بین سر داخلی و خارجی عضله دو قلو دیده می شود، ولی سر داخلی تا حدی کار بیشتری انجام می دهد. وقتی پنجه ها به سمت خارج قرار گرفتند، سر داخلی بازهم بطور قابل توجهی، کار بیشتری را نسبت بر سر خارجی بر عهده گرفت. ولی وقتی پنجه رو به داخل قرار گرفت، سر خارجی بیشترین کار را انجام داد.
محققان نتیجه گیری کردند بدلیل حجم بیشتر بخش داخلی ساق پا، در طول اجرای ساق پا ایستاده در حالت استاندارد که پنجه ها رو به جلوست، این بخش کمی فشار بیشتری را تحمل می کند. هرچه ساق پا را بیشتر رو به خارج بچرخانید، سر داخلی را بیشتر تحت فشار قرار می دهید. و هر چه پنجه را بیشتر رو به داخل بچرخانید، سر خارجی ساق بیشتر تحت فشار قرار می گیرد.
از این نتایج در تمرین خود بهره بگیرید، و وقتی به تمرین ساق پا می پردازید در طول ست های مختلف موقعیت پنجه خود را تغییر دهید. اگر تعادل خوبی بین بخش های داخلی و خارجی ساق پای شما وجود دارد، تمرین را با دو ست حرکت ساق پا در حالیکه پنجه ها رو به جلوست آغاز کنید و تمرین را با دو ست تمرین در حالیکه پنجه ها رو به داخل است تمام کنید. اگر سر داخلی ساق پایتان ضعیف تر است ابتدا دو ست با قرار دادن پنجه ها رو به خارج اجرا کنید و اگر بخش خارجی ساق پای تان نیاز به حجم بیشتری دارد، بالعکس عمل کنید، یعنی شروع تمرین ساق با قرار دادن پنجه های پا رو به داخل.
