ورزش بدنسازی قبل از انقلاب در ایران با وسایل ابتدایی بدنسازی دنبال میشد و اکثرا تولید تجهیزات بدنسازی کم و غیر استاندارد بود و بیشتر بدنسازان ایرانی در باشگاه های با تجهیزات ناقص، میز و نیمکت، هالتر و دمبل بدنها را آماده میکردند.
ورزش با این شرایط انصافا سخت و زجر آور بود و حتی قهرمانان آن زمان با همین امکانات غیر اصولی راهی مسابقات آسیایی و جهانی میشدند. تصور کنید هالتر هایی از لوله های فلزی اب و دمبل هایی با چرخ دنده های ماشین آلات فرسوده چه مشکلاتی را در تمرین ایجاد میکرد ولی بهرحال انگیزه تمرین بیشتر مدیون عشق بوده تا تجهیزات مدرن.
در دوران ۱۵ سال پس از انقلاب که بدنسازی ظاهرا ممنوع بود کیفیت تجهیزات بدنسازی رشد چندانی نکرد ولی در ابتدای دهه هفتاد که دوباره رقابت های بدنسازی رونق گرفت و باشگاه های بدنسازی اجازه فعالیت یافتند چند شرکت بنام های مبارز، هیگر، عمران و… در تهران و ارمیک ماسیس و ادموند در اصفهان و چند شرکت محلی دیگر در کل کشور تولیدات ساده ای را آغاز نمودند که تا حدود زیادی موفق بودند فعالیت تعدادی از آنها تا کنون نیز ادامه دارد.
تا قبل از این اکثرا آهنگران عادی سفارشات مربیان بدنسازی را بدون الگو میساختند پس از آن در اواسط دهه هفتاد سیلی از تولیدکنندگان صنعتی دیگر به این صنف سرا زیر شدند ولی حتی با زیاد شدن تساعدی این شرکت های جدید و با توجه به گسترش تب بدنسازی باز هم این صنعت برای همه اهالی آن سود آور بود.
تا اواسط دهه ۸۰ و قبل از ورود اجناس خارجی بازار تولید داخلی رونق خوبی داشت ولی از آن به بعد و تاکنون هر روز خارجی ها بخصوص چینی ها سهم بیشتری از بازار را به خود اختصاص داده اند از اولین برند های خارجی که وارد ایران شد بادی سولید آمریکا بود بعد از آن بادی استرانگ، متریکس، تکنو جیم و ایمپالس.
با گرم شدن بازار واردات تولیدکنندگان ایرانی نیز با انگیزه بیشتری به کار ادامه دادند و با به روز رسانی تجهیزات، مواد اولیه و ابزار خود محصولات بهتری روانه بازار کردند مدل های شرکت های ایرانی از اواسط دهه هشتاد تا کنون همیشه کپی برداری نسبتا موفق از تجهیزات بدنسازی چینی و اروپایی بوده است و تا کنون هیچ شرکتی از خود مدل مستقلی ابدا نکرده است که البته این ضعف مربوط به مهندسی و طراحان صنعتی میباشد که به این عرصه ورود نکرده اند.
کارخانه ها و کارگاه های وسایل بدنسازی در ایران کمتر مدل تولید خود را تغییر می دهند این عدم تغیر مدل در تولید وسایل بدنسازی به چند علت میباشد. اول آنکه اغلب خط تولید دائم ندارند و به صورت سفارشی کار می کنند و تا زمانی که سفارش نداشته باشند اقدام به تولید نمی کنند.
دوم اینکه چون اغلب از مدل های خارجی کپی برداری می کنند ظرف مدت کوتاه تغییر غالبها، ابزار و الگوها مقرون به صرفه نیست و اصولا تولید گنندگان در ایران تا تحت فشار رقبای داخلی و خارجی نباشند تغییر محصول نمی دهند و شاید سال ها یک مدل را بدون تغیر در جذابیت و کیفیت تولید میکنند که این خود دلیل عمده از دست دادن بازار در مقابل خارجی هاست زیرا آنها هر سال اجناس خود را تغیر تنوع میدهند هر چند کم باشد.
این روزها بدلیل استقبال باشگاهداران از وسایل خارجی بخصوص تولید چین باعث رکود روز افزون این صنعت شده است درآمد ناکافی باعث عدم بروزرسانی امکانات تولید و پایین آمدن توان رقابت آنها شده است همان بلایی که بر سر اکثر تولیدات داخلی امده است.
درسال های اخیر بهترین مدل هایی دستگاه بدنسازی که در ایران تولید می شود طرح ایمپالس، طرح هویست، طرح سالتر، طرح تکنوجیم، طرح بادی استرانگ، طرح پاناتا می باشد.
در این سایت مفصل به انواع دستگاه های بدنسازی ایرانی و خارجی پرداخته شده است.
نویسنده: اصغر مرادی
