تونی فریمن
جدای از مسئله ژنتیک که سیاهپوستان در خیلی از رشته های ورزشی برتری قابل توجهی نسبت به سفیدها دارند، تونی فریمن و امثال او از الگوهای مثال زدنی پشتکار و خستگی ناپذیر، هستند.
فریمن ۴۶ ساله که هنوز در جمع ۱۰نفر اول جهان است، کسی که تازه در ۳۹ سالگی کارت حرفه ای خود را دریافت کرد و به لقب آقای ایکس را دادند. قبلا هم اشاره کرده بودیم که اگر در ناحیه سینه دچار پارگی نمی شد و اندکی عدم بالانس بین سینه چپ و راست او به چشم نمی امد شاید امروز در کارنامه او قهرمانی های بیشتری به چشم می خورد.
بعضی ها بعد از ۴۰سالگی خود را از ورزش بازنشسته می کنند و هیچ جایی برای پیشرفت خود متصور نیستند که از جمله آنها می توان به رایان گیگز هافبک موثر منچستریونایتد یاد کرد که همین اواخر گل هم به ثمر رساند و با اینکه به زودی ۴۰ ساله می شود اما همچنان در اوج است. این موفقیت ها اتفاقی حاصل نمی شود، بلکه نشان از تداوم رفتارهای صحیح دارد. کسی که در ۴۶ سالگی قهرمان یک مسابقه حرفه ای بدنسازی می شود به طور حتم به تمرین، رژیم و ریکاوری بدن خود اهمیت می دهد و با تعهد کامل این موارد را دنبال می کند.
کسانی که با تکیه به عذر و بهانه های عجیب و غریب از مشغول شدن به ورزش اجتناب می کنند در واقع صرفا خودشان را فریب می دهند و راهی برای فرار از تلاش پیدا می کنند.
فریمن، دکستر جکسون، وینس تیلور و… نمونه هایی بارز هستند از پشتکار و تلاش های درستی که بار می نشینند به قولی نمادی هستند از اینکه ماهی را هر وقت از آب بگیرید تازه است. توجه داشته باشید که این مثال ها از برترین ورزشکاران حرفه ای است، بتابراین برای کسانی که صرفا جهت تناسب اندام و سلامتی می خواهند ورزش کنند مسئله به مراتب ساده تر باشید و برای ورزش روزی یک ساعت وقت بگذارید.