زمان های قدیم را اگر به خاطر داشته باشید و آن را از نکته نظر مصدومیت ها با زمان های حال قیاس کنید خواهید یافت که میزان مصدومیت در زمان های قدیم علیرغم اینکه نحوه ی اجرای حرکات را بلد نبودیم و کمربند نداشتیم، زانو بند نداشتیم و وزنه ها هم استاندارد نبودند در قیاس با الان که با وزنه های خوب تمرین می کنیم و زانوبند و کمربند و انواع و اقسام مکمل های غذایی می خوریم بسیار بسیار کمتر بود.
من به ندرت کسی را در باشگاه می دیدم که از دردهای مزمن و زانو درد و درد مفاصل و یا حتی پارگی تاندون و این قبیل موارد رنج ببرد. نهایت مصدومیت هایی که دامنگیر افراد می شد پیچ خوردگی پا و یا وارد آمدن فشار بیش از حد به مچ بود که به خودی خود و بعد از مدت بسیار کوتاهی بر طرف می شد ولی امروزه به ندرت کسی را می توان یافت که در سلامت کامل بوده و از زانو درد و درد مفصل و درد سرشانه و یا پارگی و التهاب تاندون در عذاب نباشد! چرا؟
