گلیکوژن موجود در عضلات
تمرین با وزنه های سنگین آنچنان که در پرورش اندام نیز معمول است نیازمند رسیدن عضلات به انقباضات شدید بوده و ایجاد این انقباضات در بافت های عضلانی نیز معمولا فرآیندی انرژی بر بوده و انرژی فراوانی را طلب می کند.
بدن انرژی مورد نیاز برای پرداختن به تمرینات شدید و سنگین را از طریق شکستن قندها به دست می آورد و زمانی که دقایق طولانی را به تمرین با وزنه های سنگین می پردازید ذخایر گلیکوژن موجود در بافت های عضلانی نیز تخلیه شده و عضلات به اصطلاح با کمبود انرژی مواجه می شوند.
در این مقاطع زمانی است که بافت های پروتئینی عضلات که این بافت ها سهم عمده ای از حجم عضلانی را نیز به خود اختصاص می دهند شکسته شده و به مصرف تامین انرژی مورد نیاز بدن می رسند. حال آنکه این بافت ها برای کسانی که به پرورش اندام پرداخته و در صدد افزایش حجم مطلوب عضلانی خود هستند از اهمیت بسیار زیادی برخوردارند و به هر قیمتی که شده باشد باید از آنها محافظت نمود.
احیای ذخایر گلیکوژن
برای به حداقل رساندن امکان و احتمال شکسته شدن پروتئین در عضلات که معمولا پس از جلسات تمرینی سنگین و در بدن ورزشکاران رشته های قدرتی رخ می دهد و عموم نیز از آن به نام پدیده مخرب کاتابولیسم یاد می کنند باید بلافاصله پس از تمرین و در مقطعی که عضلات از انرژی و از قند که منبع اصلی تامین انرژی مورد نیاز بدن است تهی می شوند عضلات را دوباره از قند و انرژی اشباع کنید.
به همین دلیل نیز گفته می شود که وعده غذایی پس از تمرین و همچنین مصرف مکمل های مناسب و قابل اطمینان در این وعده برای کسانی که تمرین شان از شدت کافی و حتی از شدت بالایی برخوردار است حکم ضرورت را داشته ضامن رشد عضلانی خواهد بود.
در صورتی که بلافاصله پس از اتمام برنامه تمرینی، بدن و عضلات را با مصرف منابع غذایی مقوی و سرشار از قند و پروتئین حمایت و تقویت نکنید گذشته از اینکه امیدی به تکمیل فرآیند ریکاوری نخواهد بود بلکه از کارایی بدن و عضلات در جلسات بعدی تمرین نیز به شدت کاسته خواهد شد.
توجه داشته باشید که با تامین نشدن نیاز بدن به مواد غذایی مخصوصا در مقطع زمانی پر التهاب پس از تمرین که از حساس ترین مقاطع زمانی در پرورش اندام محسوب می شود شدت گرفتن پدیده مخرب کاتابولیسم نیز دور از انتظار نخواهد بود و با شدت گرفتن این پدیده مخرب در بدن، به جای افزایش حجم عضلانی که آرزوی تمامی ورزشکاران رشته های قدرتی است در طولانی مدت با کاهش محسوس حجم عضلانی نیز مواجه خواهید شد.
در مورد لزوم مصرف مواد غذایی در وعده پس از تمرین شکی نیست اما به این مهم نیز توجه داشته باشید که وجود پروتئین و قند کافی در وعده غذایی پس از تمرین که به معنی پاسخ دادن به نیاز بدن نیز خواهد بود تضمین کننده احیای ذخایر گلیکوژن موجود در بدن و عضلات بوده و بدن را از حمله کردن به بافت های پروتئینی موجود در عضلات منصرف خواهد کرد.
حتما از این موضوع نیز اطلاع کافی دارید که مصرف قند ساده فراوران در وعده غذایی پس از تمرین موجب تحریک بدن به ترشح انسولین بیشتر شده و منجر به تشدید هدایت قند و حتی اسید آمینه ها به درون بافت های عضلانی خواهد شد.
تشدید ورود قند و اسید آمینه ها به درون سلول های عضلانی مخصوصا در موقعیت زمانی پس از تمرین و در شرایطی که عضلات در نتیجه پرداختن به تمرینات شدید و سنگینی که پشت سر گذشته اند از انرژی و از مواد غذایی تهی شده اند مهم ترین وظیفه ای است که در این مقع زمانی بر دوش شما حس می شود و پاسخ این انجام وظیفه را نیز به صورت افزایش سریع تر و بهتر حجم عضلانی دریافت خواهید کرد.
