از همان روز خاطره انگیز سال ۸۴ که خبر تاسیس فدراسیون پرورش اندام منتشر شد، گفته شد که این فدراسیون متولی رشته های ورزشی پرورش اندام، پاورلیفتینگ و قویترین مردان است و هر سه رشته را به طور همزمان پوشش می دهد. به همین دلیل بود که کلمه «بدنسازی» نیز به نام این فدراسیون اضافه شد، هر چند که در عمل تفاوتی میان «بدنسازی» و «پرورش اندام» نیست و هر دو یک معنا و مفهوم دارند و هر دو معادل واژه bodybuilding هستند. اما این نامگذاری عجیب به این خاطر بود که همگان بدانند پرورش اندام تنها رشته تحت پوشش این فدراسیون نیست.
طولی نگذشت که مچ اندازی نیز به رشته های زیر نظر فدراسیون پرورش اندام اضافه شد تا در کنار پاورلیفتینگ و قویترین مردان، تشکیلاتی در فدراسیون داشته باشد. اما از همان ابتدا، نگاه متفاوت و بعضاً تبعیض آمیزی میان پرورش اندام و سایر رشته های زیر نظر فدراسیون وجود داشت.
به طور مثال، از همان سال ۸۴ که پروسه اعزام تیم ملی پرورش اندام به بازی های آسیایی ۲۰۰۵ کلید خورد، ملی پوشان این رشته پس از سالها مشقت تهیه سفر، دیگر مجبور نبودند که پول بلیت و ویزا و هتل محل اقامت خود را در رقابت های برون مرزی پرداخت کنند و با خیال آسوده تری راهی مسابقات بین المللی شدند. اما این موضوع هیچ وقت در مورد پاورلیفتینگ و سایر رشته ها صدق نکرد. و ورزشکاران این رشته با وجود اینکه صاحب فدراسیون شده بودند، باز هم مجبور بودند هزینه سفر به مسابقات مختلف را از جیب پرداخت کنند. این ابهامی بود که همیشه درباره پاورلیفترها، قویترین مردان و مچ اندازان وجود داشت و ورزشکاران این رشته هیچ وقت توجیه نشدند که چرا باید در یک فدراسیون، چنین نگاه متفاوتی وجود داشته باشد.
از سوی دیگر اگر بخواهیم یک ارزیابی کلی و گذرا در این سال ها داشته باشیم. به جز یکی دو استثنا مثل برگزاری رقابت های پاورلیفتینگ قهرمانی آسیا در اهواز، عمده تمرکز مردان فدراسیون و برگزاری باشکوه مسابقات پرورش اندام بوده و نحوه برگزاری سایر رشته ها، در حاشیه قرار گرفته است. حالا که فدراسیون قصد دارد نگاه متفاوتی به گذشته داشته باشد و اشکالات را اصلاح کند، توجه هر چه بیشتر به وضعیت ورزشکاران رشته های پاورلیفتینگ، قویترین مردان و مچ اندازی، یکی از مسائلی است که شایسته است مورد توجه قرار گیرد. فدراسیون باید اثبات کند که تنها متولی رشته پرورش اندام نیست و ورزشکاران سایر رشته های تحت پوشش نیز حق دارند که از امکانات و مساعده های اولیه برخوردار شود.
استراحت بعد از دو سال رژیم
دو سال پیش جواز رقابت های فیزیک مسترالمپیا در جیب کاشانکی بود اما اسیر سد بزرگ ویزای آمریکا شد و این شروع ناکامی او در کسب ویزا بود سن مارینو ایتالیا و الیکانته اسپانیا هم به دلیل عدم صدور ویزا از دسترس او خارج شد اما کاشانکی به رژیم خود ادامه داد تا در مجموع یک دوران دو ساله رژیم را سر کند. چندی پیش کاشانکی در طول یک ماه در ویتنام و کره جنوبی رقابت کرد و پرونده خود را در سال جاری با یک نقره و یک برنز ارزشمند به پایان رساند در این بین بیش از هر چیز امیدواری و نظر فنی سرداور مسابقات ان.پی.سی در کره جنوبی برای او مهم بود که اعلام کرد: محمد می تواند با برطرف کردن برخی نکات ریز و فنی در آینده حتی خود را در بین نفران برتر المپیا ببیند کاشانکی حالا برای مدتی دوران استراحت خود را شروع کرده است تا سال آینده و نزدیک به رقابت های المپیا در مسابقات مهمی چون تورنتو و ونکوور شرکت کند. مسابقاتی که نزدیک به رقابت های مسترالمپیا است و قصد دارد این بار با یک رژیم تا بالاترین رقابت این رشته پیش رود.
