یکی از مهم ترین مسایلی که همیشه بحث پیرامون آن بوده چگونگی تنظیم برنامه بدنسازی روزانه است.
انتخاب حرکات، میزان تکرارها و ست ها، کمیت تمرین از نظر زمانی، کیفیت تمرین از لحاظ چگونگی و میزان تحت فشار قرار دادن عضلات و … همیشه مورد سؤال بدنسازان بوده و اختلاف عقاید در این زمینه در بدنسازان کاملاً مشهود است.
شاید در هیچ ورزشی روش های تمرین به گستردگی ورزش بدنسازی نباشد. هر ورزشکار برای پیشرفت خود راهی را انتخاب کرده است و به مؤثر بودن آن ایمان داشته، دلایلی نیز برای توجیه آن دارد و دیگران را تشویق به پیروی از آن می کند. در حقیقت همه آن ها درست می گویند. چرا که هر کدام روش مناسب «بدن خود» را یافته اند.
البته آگاهی از روش های ورزشکاران مختلف نکاتی را به ما می آموزد که به کمک آن ها راحت تر می توانیم، برنامه های مناسب بدن خود را تنظیم کنیم. حتی ممکن است اجرای مو به موی آن برنامه نیز کاملاً مؤثر واقع شود، اما مهمترین نکته دقت به این موضوع است که باید به همه برنامه های تمرین به عنوان یک آزمایش نگاه کنیم، تا بتوانیم نقاط ضعف آن برنامه تمرین را بیابیم. البته ممکن است آن برنامه تمرین به همانطور که گفته شده، برای ابداع کننده آن هیچ گونه نقطه ضعفی نداشته باشد، اما تأثیر آن بر بدن ما صد در صد نباشد و برای بهبود آن ایجاد تغییراتی لازم باشد. در هر صورت هر برنامه تمرینی که در آن اصول اساسی رعایت شده باشد، ارزش آزمایشی را دارد (البته برخی از برنامه بدنسازی روزانه ارزش یک بار آزمایش را نیز به دلیل کثرت حرکات و سیستم های غلط ندارند و اجرای آن ها حتی خطرناک نیز هستند).
در طول سالیانی که مشغول «آزمایش» بر روی بدن خود بودم، روش های مختلف تمرین را به کار گرفتم. حرکات مختلف، تعداد ست و تکرارهای گوناگون، انواع سیستم های موجود و … همه را شیوه های مختلف در برنامه های تمرین ام گنجاندم و سعی کردم، حرکات و سیستم هایی را که واقعاً مؤثر هستند و اجرای آن ها کمترین خطر را ایجاد می کنند، انتخاب کنم. همانطور که می دانیم اجرای هر نوع تمرین در ورزش های مختلف، همراه با ریسک آسیب دیدگی است، در فوتبال، والیبال شنا، دوچرخه سواری، کشتی، وزنه برداری و … در انواع مختلف تمرینات و حرکات آن ها خطر آسیب دیدگی وجود دارد، دقیقاً مانند پرورش اندام. حال باید سعی کرد حرکاتی را انجام داد، که اجرای آن ها کمترین خطر را به همراه داشته ضمناً نهایت اثر مفید را روی بدن داشته باشد.
با در نظر گرفتن این نکته سعی کردم، حرکات مفید، مؤثر و کم خطر را گلچین کنم و از انجام حرکاتی که احتمال آسیب دیدگی کوتاه یا دراز مدت در آن ها زیاد است، چشم پوشی کنم.
همچنین سیستم های تمرین را که اجرای آن ها در زمان حجم چندان معقول نیست، از برنامه تمرین خود حذف کردم. جهت تنظیم تمرینی روزانه برای هر عضله چندین تمرین که در طول این چند سال کارآیی آن ها را محک زده ام، انتخاب کرده ام و به طور متناوب آن ها را اجرا می کنم تا از یکنواخت شدن تمرینات جلوگیری کنم.
