اهمیت سن در بدنسازی
بیش از یک قرن پیش اجین سندو، پدر بدنسازی مدرن برای اولین بار در جهان هنر ترکیب شده از قدرت و زیبایی را به نمایش گذاشت. و یک نظم ساده اما پیچیده که هنوز مانند یک پازل است و حتی آگاه ترین مردم را متعجب می کند ایجاد کرد.
امروزه بدنسازی اطراف به نمایش گذاشتن ها، معماها و لیست بلندی از مباحث نامطلوب می چرخد. اهمیت سن در بدنسازی تنها یکی از موارد مهم و جنجالی است که باید به آنچه که واقعا وجود دارد، محدود شود.
اجین سندو یک آگاهی انقلابی و بزرگی در مورد اینکه بدن انسان واقعا می تواند چه پتانسیل هایی را دریافت کند حتی زمانی که پتانسیل واقعی ناشناخته بوده یا بهتر بگوییم غیر ممکن بوده است را ایجاد کرده است. او اثبات کرد که هیچ محدودیتی برای روح انسان برای انجام کارهای سخت وجود ندارد.
سن، تنها مانند ژنتیک است نمی تواند انسان را محدود کند که چه کاری انجام دهد یا ندهد. اهمیت سن در بدنسازی آنقدر که تعجب برانگیز به نظر می رسد نمی باشد.
اکثریت قریب به اتفاق مردم فکر می کنند که بدنسازی یک نمایش زیبایی و خوش هیکلی است که در قله کوهی از آهن ساخته می شود و اجرای داروهای تقویتی است، این افکار به صورت کلیشه ای تا حدی درست اما در بعضی موارد اشتباه است.
توضیحات قبلی کاملا زمانی که در مورد مباحث دنیای رقابتی بدنسازی بحث شد در خور توجه بود. اما زمانی که تلاش برای شرح نیاز اساسی بدنسازی می شود فرم هنری برابر نیست. بدنسازی واقعی از طریق تمایل به خود بهسازی در بخش های روحی و در بخش های جسمی بوجود می آید. بدنسازی ضعف و سستی ها را از بین می برد و در عوض سلامتی، قدرت، اعتماد به نفس، شادی و بدن قوی را به ما عرضه می کند. یک بدنساز واقعی هرگز به سن، ژنتیک، پتانسیل ها یا عقاید بیرونی توجه نمی کند یک بدنساز واقعی فقط به یک چیز توجه می کند رضایت شخصی.
در بدنسازی سن صرف نظر از بسیاری از واقعیت های ناهماهنگ که در میان مجله های معروف و منابع آنلاین به نمایش گذاشته می شوند وجود ندارد. کارشناسان می خواهند حقایق که ارزش واقعی ندارد را به اشتراک بگذارند و این باعث می شود که هزاران نفر را به صورت روزانه برای دنبال کردن آرزوهایشان دلسرد کنند.
بدنسازان جوان اغلب به خاطر سن کم، تجربه و آگاهی هایی کم مورد انتقاد قرار می گیرند. حقیقت این است که هیچ فرقی نمی کند که شما چقدر جوان باشید یا چند ساله باشید، بدنسازی همیشه مدخلی برای فعال بودن و رهایی از استرس زندگی است. اهمیت سن در بدنسازی به عنوان یک ورزش رقابتی قابل اهمیت است. بدنسازان حرفه ای دارای یک قالب زمانی بسیار محدود هستند که می توانند تا زمانی که بدن شان خسته شود و انرژی شان را بسوزانند به اوج برسند. بدن انسان در طی اولین دهه زندگی خودش و تا رسیدن به نوجوانی هنوز به طور کامل رشد نداشته است و کمبود بسیاری از هورمن ها برای نرسیدن به ماهیچه های عضلانی می شود که البته بعضی ها آن در سن ۳۰ سالگی بهتر می توانند به دست آورند.
بدن ۴۰ ساله، از یک طرف دارای جوانی و شادابی نیست. عملکردهای بدن نمی تواند به خوبی تمرین ها را اجرا کند یا ترمیم یابد و نتایج به سختی به دست می آید اما غیر ممکن نیست.
سن برای کسی که علاقه مند است تا برنده شود قابل اهمیت است اما برای ساختن بدن در بدنسازی هیچ مشکلی وجود ندارد.
جان اجاکسن ۴۶ ساله
نکته این مقاله شرح بسیار آسان نداشتن اهمیت سن در بدنسازی است، برای شروع هرگز دیر یا زود نیست، بدن انسان دارای توانایی غیر قابل تصور است که اغلب غیر ممکن به نظر می رسد.
تمامی مقاله ها از محدودیت های سن برای پیشرفت کردن می گویند اما آن ها احتمالا هرگز از آرنولد جوان ترین آقای المپیا mr.olympia در تاریخ در سن ۲۳ سالگی یا کریس پیکرسون مسن ترین برنده مسابقه در سن ۴۳ سالگی خبر ندارند.
همانطور که ورزش بدنسازی به درجه جدیدی از محبوبیت می رسد و حتی به کوچکترین علاقه ها در دنیا گسترش می یابند اهمیت سن در بدنسازی به مقدار قابل توجهی در بدنسازان جوان و مسن از بین رفته است و راه شان را مانند اجین سندو که اول با هنر بدنسازی آن را ارائه داد ساخته اند.
یک دستاوردی که امروزه هنوز در رقابت های آقای المپیا و مکان جایزه اول که نام خانوادگی اش را در برداشت نمایش داده می شود.