به نام پروردگار نظر به عملکرد قبلی، نگاهی به آینده
ضمن تشکر از تمام نمایندگان محترم در مجمع انتخابات فدراسیون بدنسازی که هر کدام نماینده صدها هزار بدنساز بودند و احترام به رای بوجود آمده.
و اما حال که با تمام شدن انتخابات و مشخص شدن رییس فدراسیون، اجرای فعالیت های روزمره در فدراسیون می بایست پی گیری شود چه خوب است با توجه به همیتی که به وجود آمده بتوان توجه بیشتری بر عملکرد فدراسیون داشت، همواره یک هیات نظارتی و راهبردی که منتخب فدراسیون نیست، بر حسن انجام تعهدات ناظر بوده و ستون حمایتی ورزش باشد تا دغدغه ای که بوجود آمده بود و باعث مخالفت نیمی از اعضا همین مجمع فدراسیون شده بود بر طرف شود. امید است در دوره فعالیت جدید فدراسیون تصمیمات به صورت جمعی و با محوریت منفعت همگانی اتخاذ گردد.
نکته بسیار مهمی که در سالهای اخیر فعالیت فدراسیون نادیده گرفته شده است، مبحث همکاری فدراسیون با فدراسیون های مرجع این رشته ورزشی در سطح جهانی است! و باور نداشتن بزرگ شدن چند برابری این ورزش که تبعات آن کاملا واضح است.
از این سو از تمام فرهیختگان و نخبگان عضو مجمع درخواست می نماییم مدارک و سوابق فدراسیون های مرجع را بررسی نمایید.
بی اعتنایی به شصت سال سابقه در ABBF (قدیمی ترین فدراسیون بدنسازی قاره آسیا و جهان ) و بی توجهی به ایندورگیم ها (بازی های داخل سالن)، نادیده گرفتن عضویت در TAFISA ( انجمن ورزشهای همگانی زیر نظر کمیته ملی المپیک ) که نزدیکترین و محتمل ترین راه برای ورود به المپیک می باشد، از یاد بردن شرکت در المپیک آسیایی دوحه و ثبت ده ها مدال در نیم قرن گذشته مواردی هستند که توسط فدراسیون نادیده گرقته شده است.
همسو شدن با منشور المپیک و حرکت در چهارچوب ورزش آماتوری کدامیک از فدراسیون های مرجع جهانی عملکرد مناسبی دارد و برنامه های اجرایی ورزش برای همه، (و نه فقط تبلیغات برای حرفه ای شدن!) را پیاده سازی نموده است؟
ده ها مدرک و سند و سوابق مکتوب موجود می باشد که در صورت نیاز قابل ارایه هستند.
حداقل شما عزیزان بدانید، به کجا میرویم؟
چرا و چگونه این سوابق نادیده گرفته می شوند؟!
از سوی دیگر عده ای با ترس از دست دادن منافع، برخورد ناشایست و نگاه های ترسناک و تهدید آمیز، باعث شکاف عمیقی بین اهالی ورزش گردیده و همواره زحمتکشان در عرصه های دیگر را فرصت طلب و سود جو خطاب میکنند.
باید سود و فرصت را مقیاس کرد و محک اخلاص را بر آنان کشید تا چه آید خدا داند.
به فرموده امام راحل میزان، حال فعلی اشخاص است. مقبول و منفور را عامه خواهند سنجید.
در زمینه مدیریتی با ابقا طولانی مدت اشخاصی خاص در پست های کلیدی، باعث مهیا کردن زمینه جسارت این افراد به سطوح زیر دستی خود که جملگی از پیش کسوتان و استخوان خوردکرده های این ورزش هستند می شوند و تابوی دست نیافتنی بودن افراد منتصب را ایجاد میکنند به گونه ای که فرصت هرگونه جسارت و عملکرد خودسرانه را برای آنها فراهم می نمایند تا جایی که خود را انالحق دانسته، حمایت و استحکام صندلی و پست و مقام بر هر مهمی رجحان می دارند.
شایسته سالاری، پیشه و اندیشه هر نهادی است.
فدراسیون وام دار عده ای خاص نیست، خانه ورزش ماست و باید از تمام سلیقه ها و ظرفیت ها استفاده شود باندبازی، دسته و یار کشی و خط نشان کشیدن به اسم فدراسیون و به ضرر ورزش میباشد.
وسلام.
امیر بیات
