امروزه در باشگاه های بدنسازی گفته های پسر خاله و دختر دایی بیشتر از توصیه های مربیان کاربرد دارد.
بسیاری از افراد به جای هماهنگی ۱۰۰% با مربی باشگاه (که آن هم برای خود شاخص های خاصی دارد) از هرکسی در کوچه و بازار راهنمای برنامه و نسخه میگیرند.
به نظر میرسد بدنسازی عمومی و فوتبال حرفه ای ما بر عکس همه عالم حرکت میکند بدنسازان امروزی اگر کسی یک کلمه بگوید فلان حرکت برای رشد قد مضر است تمام عمر به حافظه میسپارند و برای همه تکرار میکنند.
اما هر آنچه مربیان میگویند را بی اهمیت میشمارند بدنسازی هم در جامعه ایرانی مثل فوتبال شده و همه به خود حق میدهند در مورد تمام جزئیات ان نظر بدهند.
در واقع بدنسازی ورزشی بی رکورد و بی رده و کمربند است و هر کس چندروزی به باشگاه رفته و یا احتمالا چند عدد هورمون مصرف میکند خود را متخصص و صاحب نظر میداند و در همه باشگاه ها هم از این گونه افراد وجود دارد حتی باشگاه بانوان.
اعتماد به این افراد بسیار خطر ناک است در حالی که مربیان آگاه این رشته کم نیستند که به جای آسیب و دل سردی از ورزش سلامتی و تناسب به شما هدیه خواهند داد در قرن ۲۱ همه به متخصص مراجعه میکنند شما چطور؟ اگر بغیر از این است دقت کنید که ماجرای سلامتی درمیان است.
به قول حافظ :
نه هر که چهره برافروخت دلبری داند/ نه هر که آینه سازد سکندری داند
نه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشست/کلاه داری و آیین سروری داند
نویسنده: اصغر مرادی
