افزایش بار مکانیکی
در پرورش اندام سنتی و در مبحث تمرین دادن عضلات رسم بر این بود که اثر بخشی تمرین را به کمک معیارهایی همچون میزان خستگی حاصل شده در عضلات که در نتیجه پرداختن به تمرین حاصل می شود می سنجیدند و بر این عقیده بودند که هر چه خستگی عضلات در حین تمرین با وزنه بیشتر اتفاق بیافتد تاثیر تمرین نیز به همان اندازه بیشتر خواهد بود.
سیستم ها و تکنیک هایی همچون تمرین تا ناتوانی عضلات و تکنیک های مشابه نیز بر همین پایه و اساس بنا شده بودند که با تحت فشار قرار دادن شدید و افراطی عضلات و با رساندن آنها به آستانه ناتوانی می توان خستگی شدید را در عضلات تجربه کرده و آنها را وادار به رشد نمود.
سردمداران اغلب سیستم های تمرینی عقیده دارند که تارهای عضلانی سفید که افزایش حجم عضلانی را مدیون قطور شدن این تارها هستیم تنها در تکرار های نهایی ست های تمرینی تحت فشار تمرین قرار می گیرند و این در حالی است که سیستم تمرینی HST این عقیده را رد کرده و بر پایه یافته هایی که دانشمندان معتقد به این سیستم به آن استناد می کنند این موضوع را بیان می کند که همه انواع تارهای عضلانی اعم از تند انقباض و کند انقباض در صورتی که انتخاب تناژ وزنه معقولانه صورت گرفته باشد از همان ابتدای تمرین نیز تحت فشار قرار می گیرند.
بر پایه همین اعتقاد است که این سیستم از افزایش بار مکانیکی نسبتا سنگین بر عضلات دفاع کرده و بدون اینکه اعتقاد به تکرار های نهایی داشته باشد این روند را برای رشد دادن عضلات مفید ارزیابی می کند.
بادی فول
