خیلی از بدنسازان با پروتئین سویا میانه خوبی ندارند اما سویا تنها منبع پروتئین گیاهی است که پروتئین کامل به حساب میآید یعنی دارای همه آمینو اسیدهای ضروری است. طی یک بررسی جدید تأثیرات پروتئین سویا در مقایسه با پروتئین شیر روی حجم عضلانی مورد آزمون و پژوهش قرار گرفت. اکثر ورزشکاران طی شواهد تجربی و سنتی حس میکنند پروتئین مختلف روی رشد عضلانی آنها اثرات متفاوتی دارد.
تحقیقی که بالاتر ذکر کردیم با این پیش فرض صورت گرفت که پروتئین شیر نسبت به پروتئین سویا برتری دارد. شیر حاوی ۲ نوع پروتئین اصلی به نام های «وی» و «کازئین» است. سویا هم به افزایش دادن سطح آمینو اسیدهای ون شهرت دارد اما این رشد عمر کوتاهی دارد. شیر دارای اثر مداوم و بلند مدت تری میباشد. در بررسی مذکور گروهی از جوانان سالم تحت آزمون قرار گرفتند که به یک سری از آنها پروتئین شیر و به یک سری پروتئین سویا داده شد که هر دوی آنها محتوی ۱۸ گرم پروتئین و کالری یکسان بود. آنها نوشیدنی های خود را بلافاصله بعد از تمرین مصرف کردند. سپس پژوهشگران تفاوت های به وجود آمده از نوشیدن ۲ پروتئین مذکور را مورد آزمون قرار دادند. هر دو گروه موجب بروز اثرات مثبت روی سنتز پروتئین شدند اما پروتئین شیر حدوداً ۲ برابر مؤثرتر از سویا دیده شد، محققان به این نتیجه رسیدند که پروتئین های با مبنای شیر وقتی بعد از تمرین مصرفی میشوند باعث بهبود رویه عضله سازی به میزان بیشتری در مقایسه با پروتئین های سویا میشوند. مصرف پروتئین سویا یا پروتئین شیر همراه با تمرینات با وزنه باعث بهبود حفظ حجم عضلانی و رشد آن میشود اما مصرف بلند مدت پروتئین شیر بعد از تمرین با وزنه باعث حمایت از رشد سریعتر میشود.
این بررسی آنچه که عمده بدنسازان به آن معتقدند را تأیید کرد و آن اینکه پروتئین شیر نسبت به پروتئین های دارای مبنای گیاهی دارای اثر آنابولیک تری هستند. اگر چه همه بدنسازان همواره طرفدار پروتئین های با مبنای شیر به ویژه پروتئین Whey بوده و هستند اما این بدان معنا نیست که بخواهید از مصرف پروتئین سویا امتناع کنید. در واقع بهتر است رژیم غذایی یک بدنساز حاوی مخلوطی از پروتئین ها از جمله پروتئین سویا باشد.