داشتن چنین بالاتن هایی با قد بالغ بر ۱۸۸ سانتی متر یک استثناء به حساب میآید. عموماً افرادی که بلند قامت هستند و دست و پاهای بلندی دارند دربعضی فیگورها بدنشان اصطلاحاً خالی نشان میدهد.
آرنولد در سال های ۷۴ یا ۱۹۷۵ میلادی جفت بازوی بسیار متقارن را به نمایش گذاشته که در عین حال وکیوم معروف شکم را هم دارد. بارزترین تفاوت فیزیک آرنولد با بدنهای حرفه ای امروز ناحیه شکم و کمر است. هیچ حرفه ای را پیدا نمیکنید که این روزها کمرش چنین کیفیتی داشته باشد و حتی معدد کسانی هم که وکیوم میکنند درحال ریلکس شکم ورم کرده ای دارند.
اما این که واقعاً تفاوت بین بدنسازان قدیم و جدید در کجاست که اینقدر قطر کمر در بدسازی و پرورش اندام از گذشته تا امروز تغییر کرده یک سؤال تأمل برانگیز است که برای پاسخ آن نظر برخی از کارشناسان این ورزش را جویا شدم.
استاد سعدون حیدری: از نظر من ۲ دلیل عمده وجود دارد. اول اینکه قدیم ها ما بدنسازی با وزن بیشتر از ۱۰۵ یا ۱۰۷ کیلو در مسابقات نداشتیم ولی امروزه همه بالای ۱۲۰، ۱۳۰ یا ۱۴۰ میروند و این ناگزیر است که شکم بزرگتر شده یا پهلو در می آید و باقی مسائل.
دلیل دوم این است که قدیم بدنسازان هر روز آخر جلسه اندکی روی شکم تمرین میکردند اما امروز حداکثر هفته ای ۲ جلسه کار میکنند که به اعتقاد من تمرین هر روز روی شکم در باریک شدن آن مؤثر است. هر جلسه ۱ یا ۲ حرکت باشد خوب است.
ناصر گرجی: به نظر من برای حفظ تناسب عضلات باید عضلات شکم و فیله به حالت امروزی در می آمد. اگر تفاوت عضلات بازو، شانه، پشت و پا را با قدیم در نظر بگیرید نمیشود کمرهای باریکی مثل قدیم را برای آنها متصور شد چون شکم باید قویتر باشد تا وزن این حجم های جدید را تحمل کند. از نظر حرفه ای به اعتقاد من شکم و پهلو و فیله های بزرگ و ورزیده امروزی با کل بدن تناسب دارد اما واضح است که کمرهای باریکتر قدیمی برای تمام مردم خوشایندتر هستند. البته نقش دارو و دستگاه های جدید را هم نباید در رشد عضلات میانی بدن نادیده گرفت.
مجید سرایی: این داروهایی که در سال های اخیر شیوع مصرف پیدا کرده (هورمون رشد) نقش زیادی در پهن تر شدن کمر دارد و در گذشته ما برای مسابقات کسری ها را با تمرین زیاد و شدت تمرین بالاتر جبران میکردیم اما حالا شدت تمرینها کمتر شده اما در مقایسه با گذشته چگالی بدنهای امروز بیشتر شده و اصطلاحاً بدن های امروزی یک سر و گردن بالاتر از دیروزی ها هستند.
البته عوارض که امیدوارم دیده نشود در سال های آینده سراغ مصرف کننده های داروهای جدید می آید.
در کل هم خودم بدن های قدیم را از لحاط استیل بهتر میدانم اما از لحـاظ چگالی عضلانی فیزیک های امروزی بهتر هستند.
حمیدرضا ملکی: بدن های قدیمی و برخی از بدن های جدید را در مقایسه به بستنی سنتی و بستنی پاستوریزه تشبیه میکنم که اولی بسیار پخته تر و مغزدارتر است و دومی حالت پف دارد.
در گذشته بدن ها با زحمات فراوان ساخته میشدند و اکثر فیزیک ها زیرسازی خیلی خوبی داشت که امروز کمترنمونه آن دیده میشود. امروز با شیوع مصرف داروهایی مثل هورمون رشد و … همه سعی دارند سایزهای بزرگی بسازند و دنبال راه های میان بر میگردند و از عوارضش هم همین شکم های بزرگ است که شاهد آن هستیم. البته نقش انسولین هم نباید نادیده گرفت که متأسفانه برخی ها مصرف میکنند و در کنار آن برای تأمین قند مقادیر زیادی به ناچار غذا میخورند و عاقبت آن همین شده که میبینید.
