گفت‌وگو با محسن قرآننویس
محسن قرآننویس یکی از رکوردداران تعداد شرکت در مسابقات مختلف است. او که سال‌ها عضو تیم ملی پرورش‌اندام ایران بود، دو سال پیش به یکباره به سراغ رشته بادی‌کلاسیک رفت و تا عنوان اورآلی جهان هم پیش رفت
اما او بار دیگر به پرورش‌اندام بازگشت و حالا عزم خود را جزم کرده که به سوی حرفه‌ای‌شدن حرکت کند. قرآننویس سال گذشته، چند ماهی را در آمریکا سپری کرد و علاوه بر شرکت در چند مسابقه آماتوری، مدتی را زیر نظر چارلز گلس، مربی مشهور بدنسازی جهان تمرین کرد. همانطور که در شماره گذشته نیز خبر آن را آوردیم، این بدنساز ایرانی با شرکت اوپتیموم قرار دادی امضا کرد تا از این پس با حمایت مالی این شرکت تولیدکننده مکمل‌های غذایی به صحنه برود.
* چه شد که شرکت اوپتیموم با شما قرارداد بست؟
ـ بعد از اینکه در آمریکا در ۷ مسابقه آماتوری NPC در سطوح مختلف شرکت کردم، به کشورم برگشتم و با نماینده این شرکت در ایران آشنا شدم. بعد از آن قرار شد سوابق ورزشی و مسابقاتی که در آنها شرکت کرده‌ام را در قالب یک رزومه به اوپتیموم ارسال کنم و پس از چند ماه، به عنوان یکی از اعضای تیم این شرکت پذیرفته شدم. در مرحله بعدی با تلاش‌هایی که شرکت آریا تن‌ورز انجام داد و همچنین به خاطر استقبال خوبی که از ویدئوی من در سایت اوپتیموم صورت گرفته بود، به عضویت تیم اصلی این شرکت درآمدم تا اولین ورزشکار مسلمانی باشم که برای تیم اوپتیموم روی صحنه برود. در این تیم علاوه بر بدنسازان نامدار، چهره‌های دیگری نیز از رشته‌های رزمی و بوکس هم حضور دارند.
* تصور می‌کنی این قرارداد چه تغییری در زندگی ورزشی‌ات ایجاد کند؟
ـ برای کسب موفقیت مصمم‌تر شده‌ام و می‌خواهم کاری را انجام دهم که پیش از آن کسی انجام نداده باشد. در حال حاضر مسابقات آرنولد کلاسیک آماتوری را هدف قرار داده‌ام.
* مهم‌ترین مسابقاتی که در سفر به خارج شرکت کردی کدام بود؟
ـ رقابت‌های NPC لس‌آنجلس و اورنج کانتی که در آنها قهرمان شدم.
* در چه وزنی روی صحنه رفتی؟
ـ وزن ۱۰۰ کیلو و در پایان هم به مقام قهرمان قهرمانان (اورآل) رسیدم. در وزنی که شرکت کردم، ۳ نفر از شاگردان چارلز گلس بودند که همگی شرایط خوبی داشتند.
* مثل اینکه مدتی را هم زیر نظر این مربی تمرین کردی؟
ـ بله در باشگاه گولدز جیم زیر نظر این مربی کار کردم. به طور کلی تمرین کردن در باشگاهی که بدنسازان بزرگی مثل دکستر جکسون، فیل هیث، هیده‌تادا یاماگیشی و گونتر شلیرکمپ در آن حضور دارند، تجربه جالبی است.
* چه تجربیاتی در این فضای تازه آموختی؟
ـ اولین چیزی که باید هر ورزشکاری به آن پایبند باشد، «نظم» است. تمرین سر ساعت، بدون حتی یک دقیقه تأخیر و تغذیه برنامه‌ریزی شده. جزئیات دیگری هم بود، مثلاً برای تمرین هوازی، بیشتر از استپ‌میل (پله) استفاده می‌کردیم و تمرین با تردمیل (دوی ثابت) در اولویت نبود. یا پرس سینه با دستگاه که زوایای متفاوتی داشت و فشار تازه‌ای به عضلات سینه وارد می‌کرد.
* چارلز گلس از حرکات تخصصی و ابداعی خودش هم استفاده می‌کرد؟
ـ بله. به طور مثال یا قایقی، جلوبازو می‌زدیم و یا در حرکت پشت پا ایستاده، با تغییر در فرم ایستادن زوایای جدیدی ایجاد کرده بود. ما در اینجا برای عضلات زیربغل بیشتر از سیم‌کش استفاده می‌کنیم ولی آنجا چارلز گلس در برنامه‌اش بعد از سیم‌کش، حرکت لیفت را قرار داده بود و در آخر حرکات زیربغل، روی عضلات پشت و سرشانه کار می‌کرد.
* سیستم تقسیم عضلانی‌اش چگونه بود؟
ـ هر روز یک عضله ولی تا آخرین توان.
* در مجموع تمرین با این مربی چقدر مفید بود؟
ـ خیلی زیاد. با این که نزدیک ۲۰ سال است ورزش می‌کنم، ولی در این مدت به نکات تازه‌ای رسیدم.
* در برنامه غذایی‌ات چه تغییراتی ایجاد شد؟
ـ در ایران اغلب بدنسازان به گوشت سفید تکیه می‌کنند اما در آنجا برای بالابردن چگالی عضله بیشتر از گوشت قرمز استفاده می‌شود. وعده‌های غذایی برای بدنسازان حرفه‌ای هر ۳ ساعت یک بار است و چارلز گلس هم اصرار زیادی داشت که هیچ وعده غذایی را نباید از دست داد. منبع اصلی کربوهیدرات هم برنج قهوه‌ای است که نوع پخت آن با چیزی که ما انجام می‌دهیم متفاوت است. برنج را در توری‌های پلاستیکی می‌گذاشتند و بعد از چند دقیقه قراردادن در آب جوش، مصرف می‌کردند. این طور نبود که برنج را دم کنند.
* این تفاوت در نوع تمرین و تغذیه به افزایش حجم عضلانی‌ات کمک کرد؟
ـ کاملاً. در یکی از مسابقه‌ها ۱۰۱ کیلو بودم ولی ۴۵ روز بعد به ۱۰۸ کیلو در شرایط مسابقه رسیدم. پیشرفتم کاملاً محسوس بود.
* مسابقه بعدی‌ات کدام است؟
ـ هدف اسپانسرم بر حرفه‌ای‌شدن و شرکت در مسابقات آماتوری آرنولد کلاسیک است تا از آن طریق بتوانم به جمع حرفه‌ای‌ها راه پیدا کنم. ۳ ماه قبل از این مسابقات که در زمستان ۹۱ برگزار می‌شود، تمریناتم را زیر نظر چارلز گلس شروع می‌کنم.
* و حرف آخر؟
ـ شرط کرده‌ام که هر جا مسابقه دهم، با نام ایران و پرچم پرافتخار کشورم باشد.
