رژیم IF
عضله کمتر
وقتی که هر چند ساعت یکبار به بدن پروتئین نرسانید تخریب عضلانی رخ می دهد. بعضی ها بحث می کنند که می شود با روش گرسنگی متناوب عضلات را حفظ کرد، اما من دنبال بهترین رشد حجم عضلات هستم برای سلامت و بالابردن کارایی بدن. تحقیقات حاکی از آن است که افزایش حجم عضلات نیازمند تحریکاتی شامل تمرین با وزنه آمینواسیدها، تستوسترون و هورمون رشد است. یک تحقیق روی مردان فعالی که تمرین وزنه انجام نمی دادند در یک رژیم محدود شده از لحاظ کالری که شامل ۵/۱ گرم پروتئین به ازای هر کیلو وزن بدن بود باعث کاهش ۲۰ درصد سنتز پروتئین بعد از ۱۰ روز شد. تاثیر آن کاهش ۱ کیلو حجم خالص عضلانی بود. بنابراین عدم تغذیه کافی در طول ۲۴ ساعت پس از تمرین وزنه منجر به کاهش قابل توجه سنتز پروتئین و ریکاوری آهسته تر می شود.
کاهش بازدهی
در ابتدا گزارش ها حاکی از آن بود که روش گرسنگی متناوب یا رژیم IF باعث ارتقای هوشیاری، عملکرد مغز و احتمالاً سلامت انسولین در مردها می شود. اما تاثیر آن در بلند مدت به ویژه روی مردانی که بدنشان کم چرب بود و دنبال بازدهی ورزشی بودند، چیزی پائین تر از حد بهینه بود. چرا؟ عدم تغذیه منظم منجر به افزایش انسولین و قند خون بی ثبات می شود که در نهایت هورمون ها، ناقل های عصبی و ریتم شبانه روزی بدن را دچار مشکل می کند.
واکنش ضعیف انسولین
تغذیه نامنظم روی انسولین و سلامت قند خون تاثیر می گذارد. در یک بررسی انسولین و قند خون طی یک دوره ۳ روزه در ۲ مدل رژیم غذایی در روز با نسبت ۵۵ درصد کربوهیدرات، ۳۰ درصد چربی ۱۵ درصد پروتئین.
در مدل گرسنگی متناوب افزایش های بزرگتری در انسولین و قند خون دیده شد که نشان دهنده علائم اولیه مقاومت انسولین و پیش دیابت است. محدود کردن مصرف کربوهیدرات با ضریب گلیسیمیک بالا کلیدی است برای کنترل سلامت انسولین و قند خون. یک تحقیق ۳ نوع برنامه وعده های غذایی را با هم مقایسه کرده است. رژیم ۳ وعده پرکربوهیدرات، رژیم ۶ وعده پر کربوهیدرات و رژیم پر پروتئین با کربوهیدرات محدود.
در این تحقیق یافته شده که بالاترین میزان قند خون در پاسخ به رژیم شامل وعده های پرکربوهیدرات بوده و بعد از آن رژیم ۳ وعده پرکربوهیدرات قرار گرفته که وضعیت انسولین در هر دو مدل یکسان بود.
رژیم پر پروتئین انسولین به مراتب کمتری تولید کرده و سطح قند خون در آن پائین بوده. بنابراین برای سلامت انسولین باید روی آنچه که می خورید (پروتئین، چربی خوب و کربوهیدرات با ضریب گلیسمیک کم) بیشتر از زمان تغذیه تمرکز کنید.
هورمون های نامتعادل
تاثیر رژیم IF یا گرسنگی متناوب روی هورمون های بدن خیلی زیاد است. سطح هورمون های متابولیک (انسولین) آنابولیک (تستوسترون و هورمون رشد) و هورمون های انرژی زا مرتبط با غدد آدرنال با هم در ارتباط هستند. لذا وقتی در یکی از این هورمون ها ناهماهنگی به وجود آید روی دیگر هورمون ها اثر منفی می گذارد.
این می تواند منجر به متابولیسم ضعیف، بادی کامپوزیشن (نسبت مواد تشکیل دهنده بدن اعم از چربی، عضله، آب مواد معدنی و …) بد، عدم توانایی در عضله سازی، ناباروری، خستگی مزمن، ناهنجاری های خواب، التهاب و افزایش احتمال دیابت شود. در یک تحقیق ۸ هفته ای افراد میانسال تحت رژیم قرار گرفتند که با یک وعده در روز است یا ۳ وعده با مقدار کالری محدود شده. گروه اول حدود ۲ کیلو چربی بیشتر نسبت به گروه دوم به طور میانگین سوزاندند، با این حال آنها همچنین شاهد افزایش قابل توجه فشار خون شدند که نشانه ای از بر هم خوردن ریتم های شبانه روزی بدن است. بنابراین در حالی که رژیم گرسنگی متناوب می تواند باعث چربی سوزی شود، اما بهترین روش برای چربی سوزی به حساب نمی آید. در حقیقت این رژیم بدن را به سمت خطر، احتمال بروز خستگی مفرط و بیماری هدایت می کند.
